Ο καλλιτέχνης Βασίλης Τερλέγκας φιλοξενούμενος στο ψηφιακό ραδιόφωνο elliniko-fenomeno.com και του δημοσιογράφου Νίκου Βάνη, μιλάει για την τραγική κατάσταση που βιώνει η χώρα μας, την φτώχεια των Ελλήνων που μας πάει στα χρόνια της κατοχής, την νέα δισκογραφική του δουλειά και την καλλιτεχνική του καριέρα.
Ο Βασίλης Τερλέγκας άρχισε να ασχολείται με το τραγούδι σε ηλικία 15 ετών. Η μουσική είναι το μεγαλύτερο πάθος του, ο ίδιος γράφει μουσική και στίχους και παίζει όλα τα έγχορδα μουσικά όργανα, κιθάρα, μπουζούκι, βιολί, κ.τ.λ.π. Οι περισσότερες δισκογραφικές δουλειές του Βασίλη Τερλέγκα είναι χρυσές.
Στους περισσότερους δίσκους της καριέρας του, τους στίχους υπογράφει ο σημαντικός ποιητής Μάνος Ελευθερίου.
Ο Βασίλης Τερλέγκας εκτός από το πάθος με την μουσική είναι και πολύ ζωόφιλος, στο σπίτι του έχει πάρα πολλά σκυλιά και γάτες.
Νίκος Βάνης: Σήμερα φίλοι μου ακροατές μαζί μας είναι ο Βασίλης Τερλέγκας.
Βασίλη τι κάνεις;;
Βασίλης Τερλέγκας: Γεια σου Νίκο μου, την καλησπέρα σ΄ όλην την Θεσσαλονίκη και σ΄ όλους όσοι μας ακούν.
Ν. Βάνης: Βασίλη, μας ακούει πολύς κόσμος.
Β. Τερλέγκας: Νάναι ευλογημένος.
Εσύ είσαι καλά;;
Ν. Βάνης: Είμαι καλά. Έχεις κυκλοφορήσει έναν νέο δίσκο με 13 τραγούδια και τίτλο “Ματωμένα Φεγγάρια”, από τον δίσκο έχουν ξεχωρίσει τα “Ματωμένα Φεγγάρια”, “Στο πέταγμα του αετού”, “Νύχτα θανάτου”, τα οποία θα γίνουν μεγάλες επιτυχίες.
Β. Τερλέγκας: Από το στόμα σου και στου θεού το αυτί. Εγώ Νίκο μου πάντα κάνω τραγουδάκια που εξυπηρετούν την καρδούλα μου, και την μοιράζω στον κόσμο. Δεν κοιτάω να κάνω σουξέ.
Ποτέ δεν αγάπησα το σουξέ, ούτε την επιτυχία, αυτό ήλθε από μόνο του και δόξα τω θεώ όπου κι αν πήγα, είτε σε Αθήνα, είτε σε Θεσσαλονίκη, είτε σε πόλεις του εξωτερικού που πάω τώρα δόξα σοι ο θεός, το κερί που βάζω στον παππούλη Παΐσιο με βοηθάει.
Ν. Βάνης: Πάντοτε ο γέροντας Παΐσιος σε βοηθά γιατί και εσύ είσαι κοντά του και αυτός είναι κοντά σε σένα και την οικογένεια σου.
Β. Τερλέγκας: Είναι κοντά σ΄ όλον τον κόσμο , ειδικά αυτόν τον καιρό, αυτές τις εποχές μου τις έλεγε ο πατέρας και η μητέρα μου που έζησαν την κατοχή, και τώρα ζούμε μια περίεργη κατοχή. Τώρα το καταλαβαίνω, τι ήθελαν να μου πουν με το, “παιδάκι μου πείνα”. Εμείς ευτυχώς ήμασταν στο χωριό και είχαμε να φάμε, στην Αθήνα τι γινόταν!!
Δεν βλέπεις ;;;Σήμερα άστεγοι, πεινασμένοι, επικρατεί δυστυχία, αβεβαιότητα, η νεολαία δεν ξέρει που πάει.
Νίκο μου, πιστεύω ότι δεν είναι τυχαίο, αυτά γίνονται γιατί φύγαμε από τον Χριστό, φύγαμε από τον θεό.
Ν. Βάνης: Αυτό πιστεύω και εγώ Βασίλη.
Β. Τερλέγκας: Ξεφύγαμε Νίκο, εδώ γίνεται χαμός στο ίσιωμα, ο ένας θέλει να βγάλει το μάτι του άλλου. Εγώ θυμάμαι τις δικές μου εποχές όταν ήμουνα παιδάκι στο χωριό ο ένας όταν είχε λίγο ψωμί το έδινε και στον άλλον. H γιαγιά μου θυμάμαι επειδή δεν είχε να πληρώσει τον ταχυδρόμο του έκοψε λίγο ψωμάκι , αυτό είχε, αυτό του έδωσε. Είχε περάσει πείνα και ήξερε τι σημαίνει, κατάλαβες;;
Ν. Βάνης: Εμείς φίλε μου Βασίλη, έχουμε ξεχάσει τον θεό, έχουμε φύγει από τον δρόμο του Χριστού και τα διδάγματα του.
Β. Τερλέγκας: Ακόμα και η Βυζαντινή αυτοκρατορία έπεσε γιατί ξέφυγε. Εάν το ψάξεις ιστορικά , ξεφύγαμε, και τότε γίνονταν Σόδομα και Γόμορα στην Κωνσταντινούπολη. Στην Ρωσία τα ίδια γίνονταν επί Τσάρου, και τους έριξε 87 χρόνια στον Κομουνισμό. Οι Γιουγκοσλάβοι είχαν κατεβάσει όλες τις κοπέλες σε χώρες των Βαλκανίων και η πορνεία πήγαινε σύννεφο. Χωρίς Χριστό πίστεψε με δεν κάνεις βήμα, με αγάπη στο λέω, δεν τρελάθηκα ακόμα.
Ν. Βάνης: Αυτό που λες είναι η πραγματικότητα, γι΄ αυτό οι Ρώσοι γύρισαν Βασίλη στον θεό.
Β. Τερλέγκας: Οι Ρώσοι αυτήν την στιγμή είναι οι πιο πιστοί άνθρωποι στο κόσμο, και θα δεις ότι θα πάνε και καλά. Πες μου Νίκο τα δικά σου.
Ν. Βάνης: Εδώ στο ραδιόφωνο, στην εφημερίδα, εμείς είμαστε μαχητές της ενημέρωσης, και φυσικά του καλού λαϊκού τραγουδιού. Μια και έχουμε έναν φίλο σαν και σένα, δεν φοβόμαστε τίποτα. Χαίρομαι που έκανες μια τόσο καλή δισκογραφική δουλειά. Θέλω να μου πεις λίγο γι΄ αυτόν τον νέο σου δίσκο.
Β. Τερλέγκας: Τα τραγούδια αυτά έγραψαν δύο φίλοι μου ένα ανδρόγυνο, ένας μπουζουξής με την γυναίκα του. Κουράστηκα πάρα πολύ, στον δίσκο αυτό έπαιξαν ο Λευτέρης Ζέρβας και ο Νίκος Σαλέας του κόσμου τα όργανα. Ήθελα να την βγάλω με πολλά βιολιά και να δώσω περισσότερο συναίσθημα. Γιατί πραγματικά είναι ψιλό- συναισθηματικά αυτά τα τραγούδια, ειδικά το “Αόρατος” εάν το ακούσεις, αυτό το κομμάτι το γουστάρω πολύ, είναι το τελευταίο τραγούδι στου δίσκου.
Ν. Βάνης: Θα το βάλω να παίξει, γιατί δεν το άκουσα.
Β. Τερλέγκας: Χάνεις, όλα άκουσε τα.
Ν. Βάνης: Εμένα από την πρώτη μου άρεσαν αυτά τα τρία τραγούδια που ανέφερα παραπάνω.
Β. Τερλέγκας: Ο “Αόρατος”, και το “Τι να πιω, τι να γιορτάσω” είναι τα αγαπημένα τραγούδια μου.
Ν. Βάνης: Βασίλη πως προέκυψε αυτή η δισκογραφική δουλειά;;
Β. Τερλέγκας: Τίποτα φίλοι είμαστε με τα παιδιά, μου είπαν ότι έγραψαν κάτι τραγούδια, τα άκουσα, μου άρεσαν, πήγαμε στο δικό μου στούντιο και τα γράψαμε.
Ν. Βάνης: Έχεις στούντιο δικό σου, είσαι οργανωμένος.
Β. Τερλέγκας: Εάν μπεις στο Facebook θα δεις το στούντιο.
Ν. Βάνης: Τώρα Βασίλη κάνεις εξτρά στο εξωτερικό;;
Β. Τερλέγκας: Έχω τρελαθεί στα ταξίδια, πάω παντού όπου θες, αλλά δόξα τω θεώ, όπου κι αν πάω με προτιμούν. Εδώ στην Αθήνα έχουν πέσει όλα τα μαγαζιά επάνω μου. Δεν πάω για δουλειά, τι να πάω να κάνω, να βλέπω πρόσωπα σκυθρωπά, καλύτερα να πηγαίνω έξω που με περιμένουν με λαχτάρα, τουλάχιστον να ξέρω τι μου γίνεται, γιατί στη Αθήνα γίνεται ένας χαμός, μια μοναξιά, δηλαδή η Αθήνα δεν γνωρίζεται, και τελευταία που ήλθα στην Θεσσαλονίκη και αυτή δεν γνωριζόταν, τώρα δεν θα γνωρίζεται τελείως.
Ν. Βάνης: Και εδώ είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα.
Β. Τερλέγκας: Άκουσε να σου πω κάτι, ο κόσμος δεν θα ακούσει εμένα και τον οποιονδήποτε συνάδελφο, έχει άλλα προβλήματα, έχει να κοιτάξει το μέλλον του, εδώ του παίρνουν τα σπίτια, εδώ έχουμε κατοχή, το έχεις καταλάβει;; Εάν δεν γίνει κάτι πολύ δυνατό, που θα γίνει κατά τον πάτερ Παΐσιο, άκρη δεν θα βρούμε. Θα πέσει πείνα και μετά θα αρχίσει η ανάκαμψη. Δεν σου μιλάω για το 2020, γιατί τότε θα είμαστε πάρα πολύ καλά, τι να το κάνω, τώρα τι γίνεται.
Τα παιδιά μας που γαλουχούνται τώρα οι έφηβοι από 12 έως 18 ετών, τα παιδιά αυτά είναι διχασμένα, μέσα στην κατάθλιψη, στην μοναξιά, την εγκατάλειψη. Θυμάμαι το “Υπάρχω” που έλεγε ο Στέλιος Καζαντζίδης για την μοναξιά, την φτώχεια και την εγκατάλειψη. Πρώτη φορά που νοιώθω εγκατάλειψη στους δρόμους της Αθήνας, άδικη, μέρα – νύχτα, μαγαζιά δεν δουλεύουν, ο κόσμος κλείνει τα μαγαζιά του, άστεγοι, αυτοκτονίες, άστο έχω τρελαθεί. Άσε μια δασκάλα έκλαιγε, γιατί λέει, δεν είχαν νερό στο σπίτι ενός παιδιού, και η μητέρα του είπε “ παιδί μου ήλθε ο κλέφτης και μας έκλεψε το νερό”. Άσε με Νίκο μου, άσε με, ραγίζει η καρδιά μου κάθε μέρα. Δεν μπορώ να ακούσω ειδήσεις, δεν μπορώ να διαβάσω τίποτα, ραγίζω, δεν μπορώ.
Ν. Βάνης: Κατά την περιοδεία σου στο εξωτερικό, τι λέει ο Ελληνισμός;;
Β. Τερλέγκας: Κοίταξε να δει κάτι, περιοδεύω σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο, τι συμβαίνει λοιπόν εκεί, θα έλθει ο Τερλέγκας μια φορά, ή ο κάθε Τερλέγκας, θα τον δω μια φορά, δεν θα ξαναπάω για να τον δω. Εάν δεν πιούν το δεύτερο μπουκάλι για να στανιάρουν, χαμόγελα δεν βλέπω. Ο κόσμος γελούσε, που είναι το χαμόγελο μας Νίκο;;
Ν. Βάνης: Φίλε μου Βασίλη το χαμόγελο έλειψε από τον Έλληνα.
Β. Τερλέγκας: Εγώ πιστεύω πως όλα είναι φτιαχτά, λογαριάζουν όλοι αυτοί που μας έφεραν σ΄ αυτήν την κατάσταση χωρίς τον ξενοδόχο. Και ξέρεις ποιον εννοώ ξενοδόχο, αυτόν τον σπαθάτο από την Μυτιλήνη, τελειώσαμε δεν έχουμε να πούμε τίποτα.
Ν. Βάνης: Μιλάς για τον Άγιο Ταξιάρχη.
Β. Τερλέγκας: Βέβαια, δεν υπάρχει περίπτωση να μην κατέβει, υπάρχει η αθέατη πλευρά, πως θα έλθει, δεν ξέρω, πάντως το πιστεύω.
Ν. Βάνης: Η πίστη είναι μεγάλο πράγμα.
Β. Τερλέγκας: Δεν θα μας αφήσει ο θεός, μας έριξε μια καμπάνα, καλά έκανε, να΄ ναι ευλογημένο, γιατί και εμείς το είχαμε παρατραβήξει.
Ν. Βάνης: Όντως το είχαμε παρατραβήξει.
Β. Τερλέγκας: Ο ένας σκότωνε τον άλλον, ο άλλος πήγαινε με την γυναίκα του αλλουνού , ναρκωτικά, όλα αυτά Νίκο μου δεν βγαίνουν σε καλό, το ξέρεις καλύτερα από μένα, τα έχουμε πει με μια ματιά, δεν χρειάστηκε παραπάνω, με μια ματιά το θυμάσαι.
Ν. Βάνης: Βρεθήκαμε στο μοναστήρι στον Παππούλη Άγιος Παΐσιο σιωπηρά και σεμνά, φίλε μου Βασίλη Τερλέγκα.
Β. Τερλέγκας: Καμιά φορά λέμε “ουδέν κακόν αμιγές καλού”, δηλαδή εγώ πιστεύω ότι μαζευόμαστε τώρα, αρχίζουμε να ξαναβρίσκουμε αυτό που είχαμε σαν Έλληνες. Οι Έλληνες ήταν αγαπημένοι μεταξύ τους, τώρα τελευταία είχα ξεφύγει, είχαμε εξευρωπαϊστεί και δεν ήξερε ο ένας ποιος μένει στην διπλανή πολυκατοικία. Καιρός είναι να το μάθουμε, να του πάμε ένα φαγητό όταν έχουμε εμείς, και δεν έχει αυτός, και να μας φέρει και αυτός όταν δεν θα έχουμε εμείς, αυτή είναι η αλληλεγγύη, η αγάπη μεταξύ των ανθρώπων.
Ν. Βάνης: Μεγάλο πράγμα η αλληλεγγύη. Βασίλη αυτήν την στιγμή μας ακούν πολλοί από Γερμανία, Καναδά, Αμερική, Αυστραλία, ξέρεις με την ψηφιακή τεχνολογία είμαστε διεθνείς. Πόσους δίσκους έχει στο ενεργητικό σου Βασίλη Τερλέγκα;;
Β. Τερλέγκας: Από το 1985 που δεν πάει ακόμα φαντάρος είχα γράψει ένα δισκάκι και μου έμεινε το “Θεέ μου γιατί είσαι αθάνατος”, το μεγάλο αυτό τραγούδι. Τότε με κορόϊδευαν και έλεγαν “Μα τι λέει αυτό το παιδάκι, τι είναι αυτό το τραγούδα”, γελούσαν, εγώ όμως δεν γελούσα καθόλου, έλεγα άσε έχει ο θεός, υπομονή, και κάποια στιγμή το τραγούδι αυτό εκτοξεύτηκε, γιατί βασίζεται στην βυζαντινή και παραδοσιακή μουσική. Από εκεί και πέρα έκανα την “Γαρδένια”, το “Διαβατήριο”, και μετά κάθε χρόνο από έναν δίσκο. Και τώρα ετοιμάζω μια ζωντανή ηχογράφηση με όλα μου τα κομμάτια, ένα διπλό CD, να δούμε σε ποια εταιρεία θα το βγάλω, γιατί όπως γνωρίζεις οι εταιρείες έχουν κλείσει.
Ν. Βάνης: Τελειώσανε οι δισκογραφικές εταιρείες Βασίλη.
Β. Τερλέγκας: Τελείωσαν οι εταιρείες, θα δω μήπως ανοίξω εγώ καμιά στο Ίντερνετ.
Ν. Βάνης: Με το διαδίκτυο τα πράγματα είναι πιο καλύτερα.
Β. Τερλέγκας: Καλύτερα ναι, θα βάλω 5 Ευρώ το δίσκο, όχι για μένα, τα χρήματα αυτά θα πηγαίνουν κάπου.
Ν. Βάνης: Βασίλη συνεργάστηκες και με τον φίλο μου τον Ζαφείρη Μελά σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Β. Τερλέγκας: Όλες τις επιτυχίες με τον Ζαφείρη τις κάναμε, όπου κι αν πήγαμε με τον Ζαφείρη, δόξα τω Θεώ, άσε που η συνεργασία μας ήταν άψογη, αδέλφια που λέμε.
Ν. Βάνης: Πραγματικά το διαπίστωσα και εγώ, όταν ήλθα και σας είδα εδώ στην Θεσσαλονίκη.
Β. Τερλέγκας: Έχουμε μείνει σε ένα καμαρίνι δύο επί δύο, έχουμε αδελφοποιηθεί.
Ν. Βάνης: Ακούω κάποιους καλλιτέχνες που λένε ότι, εάν δεν έχουμε ξεχωριστό καμαρίνι δεν μπορούμε.
Β. Τερλέγκας: Αυτά ψάξτα αλλού, όχι σε μας, εμείς είμαστε λαϊκοί τραγουδιστές. Όχι ότι δεν θέλουμε το καλό καμαρίνι, όχι ότι δεν θέλουμε την χλιδή μας, την θέλουμε, αλλά όταν δεν έχουμε, δεν μας ενδιαφέρει, γιατί έχουμε κάνει φτωχοί ρε Νίκο, και ξέρουμε. Εμείς το πρώτο μέλημα μας είναι το πώς να διασκεδάσουμε τον κόσμο, και πως το πρωί θα φύγουμε με το μεροκαματάκι μας, να πάμε στο σπίτι μας, για τα παιδιά μας, και να δώσουμε φυσικά την καρδιά μας στον κόσμο. Και το μεροκαματάκι μας που το λέω, γιατί είναι μια αλήθεια, δεν είναι ψέμα. Θα ήταν υποκρισία εάν σου έλεγα, εγώ θέλω να τραγουδάω και δεν μ΄ ενδιαφέρουν τα χρήματα, και εγώ έχω να θρέψω οικογένεια και παιδιά.
Ν. Βάνης: Είναι λογικό πως θα ζήσεις, εάν δεν δουλέψεις, και δεν πάρεις μεροκάματο. Τελευταία Βασίλη ακούω ότι πάνε να καταργήσουν στο να μην παίρνετε χρήματα εσείς οι καλλιτέχνες από την ΑΕΠΙ για τα πνευματικά σας δικαιώματα.
Β. Τερλέγκας: Η ΑΕΠΙ το λέει και η λέξη, είναι Ανώνυμος Εταιρεία Πνευματικής Ιδιοκτησίας, όποιος έχει συμβόλαιο μαζί της, όπως εγώ, όχι σαν καλλιτέχνης, αλλά σαν συνθέτης και στιχουργός, πληρώνομαι από τις πωλήσεις. Όταν είχα πάει προσφάτως στην εταιρεία μου έλεγαν ότι οι δισκογραφικές αδυνατούν τα ποσοστά τους, και τα πληρώνουν από την τσέπη τους. Εγώ προσωπικά παίρνω χρήματα, αλλά όχι τόσο όσα θα έπρεπε να πάρω. Οι εταιρείες δεν πληρώνουν γιατί δεν έχουν, και έτσι κάνουν ευκολίες προκειμένου κάποια στιγμή να πληρώσουν.
Ν. Βάνης: Θα σε δούμε σύντομα στην Θεσσαλονίκη σε κάποιο νυχτερινό κέντρο;;
Β. Τερλέγκας: Κοίταξε καλλιτέχνης είμαι, και βέβαια θα με δείτε, και βέβαια θα έλθω, θα παλέψω, και θα αγωνιστώ, αλλά αυτήν την εποχή επέλεξα να κάνω μόνο αυτό το πράγμα, προκειμένου να δω τι θα γίνει ρε παιδιά, που θα πάει αυτή η κατάσταση, από εκεί και πέρα θα προσαρμοστώ με βάσει τις συνθήκες. Να πάω σε κάποιο κέντρο διασκέδασης και να πάρω στο λαιμό του 30 άτομα που θα δουλεύουν εκεί, γιατί ο κόσμος μπορεί να έλθει πια, όχι γιατί δεν θέλει, δεν μπορεί. Πρώτα θα κοιτάξει να φάει, και μετά θα έλθει να διασκεδάσει. Μιλάμε για πείνα Νίκο στην Αθήνα, αλλά και την Θεσσαλονίκη, γίνεται χαμός με τους άστεγους, και μάλιστα πολλοί εξ αυτών είναι αξιοπρεπείς οι οποίοι είχαν την οικογένεια τους, τα παιδιά τους, το σπίτι τους, τους τα πήραν όλα, ξέρεις ποιοι, δεν χρειάζεται να σου το πω.
Ν. Βάνης: Εδώ το παιδικό χωριό στο Φίλυρο που φιλοξενεί παιδάκια πάει να κλείσει. Ήλθε και με βρήκε μια κυρία για να κάνουμε κάποιο φιλανθρωπικό με καλλιτέχνης με σκοπό να μαζευτούν κάποια χρήματα.
Β. Τερλέγκας: Εδώ το χαμόγελο του παιδιού έχει πρόβλημα, ο άνθρωπος δεν ξέρει τι να κάνει, έχει τρελαθεί, δεν ξέρει πώς να ταΐσει τα παιδάκια, Νίκο τρέχουμε.
Ν. Βάνης: Βασίλη εσύ πάντα σε φιλανθρωπικούς σκοπούς δίνεις το παρών.
Β. Τερλέγκας: Η φιλανθρωπία δεν είναι δική μου δουλειά, δεν είναι μόνο πράξη χριστιανική, είναι και υποχρέωση. Τώρα θα μου πεις Βασίλη είσαι πόσο χριστιανός;; Όχι ο χειρότερος των χειροτέρων είμαι, αλλά όταν βρίσκω μια ευκαιριούλα, γιατί να μην το κάνω. Δεν αποσκοπώ πουθενά, αύριο μπορεί να χρειαστώ εγώ κάτι, ότι δίνεις σ΄ αυτήν την ζωή παίρνεις.
Ν. Βάνης: Ωραίος ο δίσκους σου Βασίλη, εμείς τον αγώνα σου τον στηρίζουμε, φίλος μας είσαι και σε περιμένουμε στην Θεσσαλονίκη, έστω να πιούμε ένα καφεδάκι βρε αδελφέ.
Β. Τερλέγκας: Ναι, όταν ανέβω θα σε πάρω αμέσως. Θέλω να βάλεις να ακούσει ο κόσμος το “Αόρατος”, και το “ Τι να πιω, τι να γιορτάσω”.
Ν. Βάνης: Βασίλη θέλω να σ΄ ευχαριστήσω που τα είπαμε εν τάχει.
Β. Τερλέγκας: Εγώ σ΄ ευχαριστώ που σε άκουσα. Θέλω να ευχαριστήσω τον κόσμο που μας ακούει, να μου επιτρέψεις να μεταφέρω μέσα από την καρδιά μου την αισιοδοξία. Χαμογελάστε παιδιά, δεν τρέχει τίποτα, ψυχή δεν θα μας πάρει κανείς. Εάν χάσουμε την ψυχή τι θέλουμε τα πάντα, αυτήν να μην χάσουμε όλα τα άλλα δεν μας ενδιαφέρουν.
Παιδιά κουράγιο για να τα βγάλουμε πέρα. Εγώ αυτό το αισιόδοξο μήνυμα έχω να πω.
