Άρθρο του Παναγιώτη Αποστόλου – Οικονομολόγου
Στο πρώτο μέρος του άρθρου μου, εξηγούσα γιατί πρέπει να γίνει άμεση προσφυγή στις κάλπες και να ορισθεί η Βουλή που θα προκύψει, ως Συντακτική Βουλή, η οποία θα επεξεργασθεί την δημιουργία ΝΕΟΥ Συντάγματος.
Ενός Συντάγματος που θα ορίζει την σωστή λειτουργία της Δημοκρατίας προς όφελος του Ελληνικού λαού και της πατρίδος και όχι υπέρ της κομματοκρατίας που οδήγησε την χώρα στην οικονομική, πολιτική και ηθική εξαθλίωση.
Ενός Συντάγματος που θα οδηγήσει την χώρα δυναμικά μπροστά με ταχείς ρυθμούς ανάπτυξης, δημιουργώντας συνθήκες πραγματικής και σωστής λειτουργίας της κοινοβουλευτικής μας Δημοκρατίας, μιας Δημοκρατίας που δεν θα χειραγωγείται από φαύλες σπείρες συντεχνιών ανθρώπων.
Από πεινασμένους πολιτικάντηδες για χρήμα και εξουσία, από επίορκους, του όρκου που έδωσαν στην υπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος.
Πολλά θα μπορούσαν να υλοποιηθούν προς όφελος του δημόσιου συμφέροντος, μέσω του νέου Συντάγματος, αλλά αυτά που πρέπει να τύχουν άμεσης προτεραιότητας, είναι τα παρακάτω:
1. Λειτουργία κράτους:
α)Απαιτείται ο πλήρης διαχωρισμός της εξουσίας που ασκεί η εκάστοτε κυβέρνηση προς την λειτουργία του κράτους. Η κυβέρνηση- κράτος είναι σήμερα έννοια ταυτόσημη, που δημιούργησε όλα τα επακόλουθα που βιώνουμε σήμερα στον τόπο μας. Δεν μπορεί και δεν πρέπει οι εκάστοτε κυβερνήσεις να διορίζουν τις διοικήσεις των δημοσίων οργανισμών χειραγωγώντας τες.
Πρέπει να ηγούνται των ΔΕΚΟ και του ευρύτερου δημοσίου τομέα, επιστήμονες καριέρας και όχι η στελέχωσή τους να γίνεται με κομματικά-πολιτικά κριτήρια.
Ο εναγκαλισμός εξουσιών κυβέρνησης-κράτους είναι ο ομφάλιος λώρος της διαπλοκής και της αδιαφάνειας στην δημόσια διοίκηση που δημιουργεί ταυτόχρονα την φοροδιαφυγή και την φοροκλοπή.
Όπως επίσης θα πρέπει να εξασφαλισθεί η ανεξάρτητη και αδέσμευτη κρίση στο δικαστικό σώμα καθώς και στις ένοπλες δυνάμεις της πατρίδος μας.
β) Να αρθούν οι αντιλαϊκοί νόμοι περί της ασυλίας και ατιμωρησίας των βουλευτών και υπουργών και να μην υπάρχει παραγραφή των όποιων αποδεδειγμένων αδικημάτων διέπραξαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους.
γ) Απαραίτητη η σύσταση, συνταγματικού δικαστηρίου το οποίο θα διασφαλίζει την σωστή λειτουργία του Συντάγματος, δίνοντας την δυνατότητα παρεμβάσεων σε παραβιάσεις και εκτροπές άρθρων του Συντάγματος.
2. Παιδεία:
Στα πανεπιστήμια σήμερα δεν υπάρχει πρόοδος και το σύστημα διακυβέρνησής των έχει οικτρά αποτύχει. Ένα σύστημα που στηρίχθηκε στις παραδοσιακές πελατειακές δομές της κοινωνίας και ταυτόχρονα διαβρώθηκε από τα πολιτικά κόμματα.
Η κατάσταση στην ελληνική δημόσια «δωρεάν» παιδεία έχει φθάσει στα όρια της απόλυτης σήψης. Οι απόψεις των φοιτητικών- κομματικών παρατάξεων έχουν φθάσει στα όρια της απόλυτης κυριαρχίας, στην λειτουργία των πανεπιστημίων.
Θα πρέπει λοιπόν να γίνει απόσυρση των πολιτικών κομμάτων από τα πανεπιστήμια, ούτως ώστε τα δημόσια αυτά ιδρύματα να επιτελέσουν τον πραγματικό σκοπό δημιουργίας τους και να πάψουν να είναι φυτώρια κομματικών στελεχών.
Να πάψει η σημερινή εκλογή των κομματικών πρυτάνεων, που συνήθως είναι «προοδευτικοί», με το υπάρχον σύστημα της ανταποδοτικότητας προς εκείνους που τους εξέλεξαν και την ταυτόχρονη προώθησή τους στον πανεπιστημιακό χώρο. Η φοιτητιώσα νεολαία μας, είναι η καρδιά του Έθνους μας.
Θα πρέπει να υπάρξει ένας Εθνικός σχεδιασμός ώστε η νεολαία μας να αποκτήσει εκτός της πανεπιστημιακής μόρφωσης του αντικειμένου της, γνώση και του Αρχαίου Ελληνικού πνεύματος και πολιτισμού μέσω της σωστής διδασκαλίας αρχαίων φιλοσόφων που θα τους προσδώσει μεγαλύτερη ευχέρεια αξιοποίησης της επιστήμης τους.
3. Συνδικαλισμός:
Σκοπός της ιδρύσεως του συνδικαλισμού στους χώρους εργασίας, μέσω των συνδικάτων, είναι η προστασία των οικονομικών και κοινωνικών συμφερόντων των μελών των συνδικάτων, δηλαδή των εργαζομένων.
Η σωστή λειτουργία του συνδικαλιστικού κινήματος σε μία χώρα, υποδηλώνει την σωστή λειτουργία της Δημοκρατίας!
Οι μετέχοντες μέσω εκλογών στις ηγεσίες των συνδικάτων, παράγουν ανιδιοτελές κοινωνικό έργο σε μία ευρύτερη προσπάθεια υπεράσπισης και κατοχύρωσης των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Δεν πρέπει λοιπόν σε καμία περίπτωση την εξουσία και την προβολή που αποκτούν κατά την μακροχρόνια, πολλές φορές, θητεία τους στα συνδικάτα, να την εξαγοράζουν με την μεταπήδηση στην πολιτική κεντρική ή αυτοδιοικητική σκηνή.
Τέτοιες περιπτώσεις έχουμε δει στο παρελθόν πολλές φορές με πιο κραυγαλέα την περίπτωση του βουλευτή της Β΄ Αθηνών του ΠΑ.ΣΟ.Κ., κ. Πρωτόπαπα που από πρόεδρος της ΟΤΟΕ και ακολούθως πρόεδρος της ΓΣΕΕ, από υποστηρικτής των αιτημάτων των εργαζομένων, έγινε τελικά υποστηρικτής του Μνημονίου που κατακρεουργεί τα εργασιακά δικαιώματα των πολιτών και συνθλίβει τους μισθούς και τις συντάξεις των πολιτών της χώρας, υποβαθμίζοντας δραστικά το επίπεδο ζωής τους.
4. Απόδημος Ελληνισμός:
Ένα τεράστιο κεφάλαιο για την Ελλάδα που παραμένει ανεκμετάλλευτο μέχρι σήμερα και πληγώνει κάθε Έλληνα της διασποράς, είναι η μη συμμετοχή του αποδήμου Ελληνισμού στην κοινοβουλευτική μας Δημοκρατία.
Θα πρέπει μέσω του Συντάγματος να αξιοποιηθεί ο πλούτος του απόδημου Ελληνισμού με την συμμετοχή εκπροσώπων της αποδημίας στο Ελληνικό κοινοβούλιο μέσω εκλογής τους από τις τοπικές κοινωνίες και ίδρυση αντίστοιχου υπουργείου.
Επίσης να ορίζεται ο ακριβής αριθμός βουλευτών (π.χ. είκοσι ) και οι αρμοδιότητές τους να αφορούν την επεξεργασία όλων των θεμάτων της ομογένειας προς όφελος της Ελλάδος, αλλά και την προώθηση Εθνικών μας θέσεων σε όλα τα μήκη και πλάτη της υφηλίου.
Αφέλεια, αμέλεια ή πολιτική σκοπιμότητα;; (Μέρος 1ο )
