«Αδούλωτη Κερύνεια» από εκδηλώσεις
Το Προσφυγικό Σωματείο «ΑΔΟΥΛΩΤΗ ΚΕΡΥΝΕΙΑ» ιδρύθηκε στη Λευκωσία το 1974, αμέσως μετά από την Τουρκική εισβολή και την προσφυγοποίηση που την ακολούθησε. Σκοπός του Σωματείου, όπως διατυπώνεται στο Καταστατικό του (συντάχθηκε το 1974) είναι Η ανεπιφύλακτη και διαπαντός μέσου ενίσχυσης του αγώνος του Κυπριακού λαού δια την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού και η ασφαλής επιστροφή όλων των προσφύγων εις τας εστίας των υπό συνθήκας ελευθερίας , ασφαλείας και εθνικής αξιοπρέπειας.
Φαίνεται όμως πως ούτε το προσφυγικό σωματείο, ούτε οι καταστατικοί του σκοποί είναι αρεστοί σε κάποιους οι οποίοι έχουν τόσο μεγάλη δύναμη ώστε να απαγορεύσουν την συμμετοχή της χορωδίας του σωματείου στις εκδηλώσεις που θα γίνουν τόσο για την 25η Μαρτίου, όσο και για την 1η Απριλίου – επέτειο κήρυξης του εθνικού-απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ από τον Άγγλο δυνάστη.
Σε σχετική ανακοίνωση του προσφυγικού Σωματείου «ΑΔΟΥΛΩΤΗ ΚΕΡΥΝΕΙΑ» για το θέμα που πρόεκυψε αναφέρονται τα εξής:
Από το, «πόρνη της Μεσογείου…» από το, «Η Κύπρος είναι πολύ μακριά…» φθάσαμε σήμερα στον πολιτικό εθνικό ξεπεσμό να αποκλείεται η χορωδία του προσφυγικού μας Σωματείου της Αδούλωτης Κερύνειας, από το καλλιτεχνικό μέρος εκδήλωσης για τις επετείους της 25ης Μαρτίου και της 1ης Απριλίου, η οποία διοργανώνεται στη Λευκωσία, 28.3.2024 από το Ίδρυμα Αρχιεπισκόπου Μακαρίου του Γ΄. Η χορωδία της Αδούλωτης Κερύνειας είχε προσκληθεί, είχε δηλώσει παρόν και είχε ξεκινήσει και τη σχετική προετοιμασία. Κατόπιν επίσημης, όπως φαίνεται, παρέμβασης της Ελληνικής Κυβέρνησης, η πρόσκληση προς την Αδούλωτη Κερύνεια αποσύρθηκε. Σημειώνεται ότι στην εκδήλωση θα παραστεί και θα μιλήσει ο Έλληνας Υπουργός Άμυνας κ. Νίκος Δένδιας.
Γιατί άραγε; Μήπως επειδή διαφωνούμε με την πολιτική διαχείριση που γίνεται στο Κυπριακό τόσο από την Κυπριακή όσο και την Ελληνική Κυβέρνηση; Μήπως διότι καταγγέλλουμε ότι η διαχείριση που γίνεται στο Κυπριακό και από τις δύο Κυβερνήσεις αποτελούν εργολαβική εξυπηρέτηση των ξένων σχεδιασμών για διχοτόμηση της Κύπρου; Αυτή είναι η μόνη «αμαρτία» της Αδούλωτης Κερύνειας και αυτή γίνεται Διότι η διαχείριση που γίνεται, δικαιώνει την Τουρκική εισβολή , την κατοχή και τα 50χρονα παράγωγά της. Διότι η διαχείριση που γίνεται με Δικοινοτικές Συνομιλίες για λύση ΔΔΟ, θυματοποιεί το 33% του Κυπριακού πληθυσμού που έχει βάναυσα εκτοπισθεί και προσφυγοποιηθεί (αντίστοιχο ποσοστό 3.5 περίπου εκατομμυρίων αδελφών Ελλήνων από την Μητροπολιτική Ελλάδα). Διότι η διαχείριση που γίνεται Τουρκοποιεί πλήρως το κατεχόμενο μέρος της Κύπρου ως προγεφύρωμα για κατάληψη ολόκληρης της Κύπρου και την πλήρη Τουρκοποίηση / Ισλαμοποίησή της με τελικό αποτέλεσμα τον αφελληνισμό της, διακόπτοντας την τρισχιλιετή Ελληνικότητα της Κυπριακής γης.
Αν υπάρχει οποιοσδήποτε άλλος λόγος για τον οποίο έγινε η παρέμβαση να αποκλεισθούμε, θα χαρούμε να τον ακούσουμε.
Εν μέσω λοιπόν:
Ø έντονων πολιτικών εξελίξεων στο Κυπριακό με τις οποίες κάθετα διαφωνούμε και επαναλαμβάνοντας τον μοναδικό λόγο ότι, το περιεχόμενο τους είναι εχθρικό προς τα Δίκαιά μας ΤΑ ΟΠΟΊΑ ΈΧΟΥΝ ΒΆΝΑΥΣΑ ΠΑΡΑΒΙΑΣΘΕΙ ΤΟ 1974 και,
Ø παράλληλα με άλλες συντονισμένες, εσωτερικά, προσπάθειες αποσιώπησης των απόψεων μας επί των καταστροφικά αρνητικών πολιτικών εξελίξεων, από τα Μέσα Ενημέρωσης και γενικά καταβαλλόμενες προσπάθειες περιθωριοποίησης μας ως μέρος της Κοινωνίας των πολιτών με άποψη,
είμαστε υποχρεωμένοι να διαμαρτυρηθούμε και να καταγγείλουμε το γεγονός του αδικαιολόγητου αποκλεισμού μας από την πιο άνω αναφερόμενη εκδήλωση.
Καταγγέλλουμε τέτοια γεγονότα διότι υπονομεύουν τη δημιουργία συνθηκών ενότητας στη βάση σωστού αντικατοχικού αγώνα ο οποίος θα πρέπει να διεξάγεται σε Εθνικό επίπεδο για αντιμετώπιση του αδυσώπητου εχθρού του Ελληνισμού, του Τουρκικού επεκτατισμού.
Καταγγέλλουμε και καλούμε την Κοινωνία των πολιτών να συμβάλει στη θωράκιση των Δικαιωμάτων μας ως Κοινωνία πολιτών, είτε συμφωνούμε με τα Κατεστημένα, είτε όχι, αρνούμενοι τη δογματικά Κομματική άποψη ότι μια δράκα Κομματικών Ηγετών, μας εκφράζουν. Δεν μας εκφράζουν εφόσον δεν διαμορφώνουν πολιτική στη βάση της βούλησης της Κοινωνίας μας, η οποία δεν πρέπει να ακούγεται και να διατυπώνεται μια φορά κάθε τόσα χρόνια, σε μια εκλογική διαδικασία. Η βούληση της Κοινωνίας πρέπει καθημερινά να καταγράφεται, να αξιολογείται και να αποτελεί και παράγοντα αναδιαμόρφωσης πολιτικής σε κάθε θέμα. Τρανό κακό παράδειγμα αποτελεί, ο παραμερισμός της Λαϊκής βούλησης, η οποία διατυπώθηκε με τον καλύτερο τρόπο, στο Δημοψήφισμα το 2004, ένα γεγονός το οποίο οδήγησε από τότε σε καταβαράθρωση του Κυπριακού, σε βαθμό που η ΝΤΕ ΦΑΚΤΟ κατάσταση του 1974 να μετατρέπεται, σήμερα, σταδιακά σε ΝΤΕ ΓΙΟΥΡΕ.
* Φανούλα Αργυρού, Ερευνήτρια, Δημοσιογράφος και Μέλος του International Hellenic Association
