μοιάζει η κατάσταση στην Αθηναϊκή διασκέδαση τις ημέρες από Δευτέρα ως Παρασκευή. Ακόμα και τα λεγόμενα φιρμάδικα με ισχυρά ονόματα καλλιτεχνών δεν έχουν την αναμενόμενη κοσμοσυρροή. Μια μόνιμη κατάσταση του τύπου ασανσέρ για κάποιους επώνυμους, που τελικά αποδεικνύονται αυτά που λέω τόσο καιρό, ότι δεν υπάρχουν τα κατάλληλα σουξέ της εποχής.
Μπασταρδεύτηκαν οι Ελληνικοί ρυθμοί (ζεϊμπέκικα, χασάπικα, χασαποσέρβικα) με ξενόφερτα ακούσματα, με αποτέλεσμα το κοινό να μην τα προτιμά, αφού μπορεί με λιγότερα χρήματα να διασκεδάσει με τους ίδιους ρυθμούς στα ξενόφερτα Club.
Πολλά μπουζουκομάγαζα γέμισαν τα προγράμματα τους με Rap – Map και δεν συμμαζέυεται,ένας αχταρμάς ρυθμών χωρίς προσανατολισμό για τον πελάτη το τι πρόκειται να ακούσει στα δήθεν αυτά μπουζουκομάγαζα. Μια εικόνα ζοφερή για την Ελληνική κουλτούρα που μόνο για Ελληνική δεν μοιάζει.
Ευτυχώς υπάρχουν και τα γνήσια μπουζούκια, ελπίζω δε να παραμείνουν έτσι, όσο κι αν προωθείται η αόριστη και καλά καραμελωμένη λέξη παγκοσμιοποίηση.
Έτσι θα περιγράψω τα πραγματικά μας κέντρα που μπόρεσα να δώ,με πρώτο σταθμό το κέντρο “Έναστρον” όπου είδα πολύ κόσμο για ημέρα Πέμπτη, ήταν πολύ καλά.
Ο Νότης είχε τα κέφια του, πείραζε ακόμα και τις τραγουδίστριες που τον συνόδευαν. Τα τραγούδια που είναι όλα τα λεφτά από την νέα δισκογραφία του, το “Γυναίκα μυστήριο” και “Τα κλεμμένα” (ναφέρεται στην Αγία Σοφία) Μόνο μ΄αυτά τα δύο τραγούδια θα πάρει το κοινό και όλα τα λεφτά.
Στο κέντρο “Βοτανικό” απελπίστηκα. Το σχήμα παρουσιάζει πρόβλημα , δεν θα αντέξει, καθώς δεν τραβάει. Ήθελε διαφορετικό δέσιμο στο πρόγραμμα και πολλά άλλα.
Έφυγα για το κέτρο “Άνοδο” στον Πάνο Κιάμο, όπου με καλοδέχθηκαν οι μετρ, αλλά και ο επιχειρηματίας του κέντρου. Με τακτοποίησε σε τραπέζι, τι να πω ο άνθρωπος έγινε θυσία. Το δε κέντρο είχε αρκετό κόσμο, όμως θα μπορούσε να έχει περισσότερο για ημέρα Παρασκευή. Είδα τον καλλιτέχνη Π. Κιάμο να δίνει αυτόγραφα, ενώ πέρυσι αυτό δεν το έβλεπα. Φαίνεται πως άλλαξε γνώμη και καλά έκανε, ίσως και γι΄ αυτό συμφώνησε μαζί μου όταν του τα έψαλλα, αλλά Βάνη.
Πήρα το ταξί μου προς την “Ιερά οδός” όπου και εκεί με καλωσόρισε ο επιχειρηματίας του κέντρου,με έβαλε να καθίσω στο προεδρικό καναπέ. Είδα τον Πασχάλη Τερζή ο οποίος γύρισε και πάλι στο παλιό του ρεπερτόριο, και ο κόσμος γούσταρε πάρα πολύ. Η δε Πέγκυ Ζήνα άξια καλλιτέχνιδα, κάθε φορά είναι και καλύτερη, βελτιώνεται συνεχώς. Το κέντρο έσφυζε από κόσμο.
Έφυγα πολύ ευχαριστημένος για το κοσμικό κέντρο “Αυλή” πίσω από το Ωνάσειο,Ήταν η πρώτη φορά που επισκέφτηκα το πολύ ζεστό περιβάλλον αυτού του μαγαζιού, που η χωρητικότητα του είναι για 400 καθίσματα για διασκέδαση με ποτό και φαγητό. Με έκανε εντύπωση που είδα όλες τις ηλικίες που πήγαν για να απολαύσουν τον καλλιτέχνη Γεώργιο ,τραγουδούσε το σουξέ που έγραψε ο ίδιος μουσική και στίχο για τον Στέλιο Καζαντζίδη
“…ήλθε χθες στον ύπνο μου ο Στέλιος Καζαντζίδης…και μου είπε χαιρετίσματα σε κάθε πικραμένο και σε κάθε αδικημένο..” που αναφέρεται σε καλλιτέχνες, μουσικούς, στιχουργούς, συνθέτες που είναι αποκομμένοι από το σύστημα.
Εκεί έγινε το έλα να δεις από λουλούδι, χορό και όλα τα ρέστα, ενώ ο Γεώργιος τους θαμώνες τους είχε στα όπα – όπακαι πάντα δίπλα του. Όχι σαν κάποιοι καλλιτέχνες που διώχνουν τον κόσμο από την πίστα. Οι τιμές ήταν πολύ λογικές γι΄αυτό και το κέντρο ήταν φισκαρισμένο, το ευχαριστήθηκα πάρα πολύ.
Έπειτα τράβηξα για γερές ξάπλες και απλαδούρες, για να μην σκέφτομαι τα κέντρα που επισκέφθηκα με φιρμάτα ονόματα και είχαν από 5-10 τραπέζια, στην καλύτερη περίπτωση 30 τραπέζια σε ημέρες αιχμής για τα μπουζουκομάγαζα.
Αν γράψω με λεπτομέρειες αυτό που είδα, όπως τα είδα, θα στεναχωρήσω πολύ κόσμο, πολλούς καλλιτέχνες, και εν όψει των εορτών δεν θέλω να χαλάσω και άλλο το κλίμα.
Εύχομαι μόνο να δουν τα λάθη τους και να διορθώσουν τα κακώς κείμενα που δεν είναι ουκ ολίγα, για να δουλέψουν αξιοπρεπώς τις Άγιες ημέρες που μας έρχονται.
Όμως μετά απ΄ όλες τις εορτές δεν θα παραλείψω τίποτα και κανέναν.
