Επαμεινώνδας Πανάς,
σ. Καθηγητής Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών
Η περίοδος Οκτωβρίου 2018 – Μαΐου 2019 είναι η περίοδος της ζύμωσης των «μοιραίων συμμαχιών των πατριωτικών κομμάτων.»
Για πρώτη φορά μετά το 20110 από τότε που άρχισαν τα μνημόνια μέλη της πανσπερμίας του πατριωτικού χώρου θα συνέρχονται, θα γίνονται συνεννοήσεις, θα πραγματοποιούνται ζυμώσεις, θα σχηματίζονται συμμαχίες για να χαράξουν κοινή γραμμή πλεύσης ανάμεσα στη Σκύλλα του Μνημονίου και τη Χάρυβδη της χρηματοδότησης των κομμάτων από το Δημόσιο αν εξασφαλίσουν το 1,5%.
Ο πατριωτικός χώρος έχει ένα ουσιαστικό και θεμελιώδες χαρακτηριστικό είναι αντιμνημονιακός. Ακόμα πιο θεμελιώδες είναι το χαρακτηριστικό ότι ο πατριωτικός χώρος δεν θα πρέπει να έχει σχέσεις με κομματικές παρατάξεις ή στελέχη τους που ψήφισαν τα Μνημόνια τα οποία εξακολουθούν να λειτουργούν ως εργαλεία των συνεχών ξένων επιβολών. Παρά ταύτα μερικά από τα πατριωτικά κόμματα διαφοροποιήθηκαν από τις αντιμνημονιακές αρχές τους και αυτό δεν πρέπει να το παραβλέψουν οι πολίτες στις επερχόμενες εκλογές.
Όσοι πολίτες πιστεύουν ότι ανήκουν στον πατριωτικό χώρο έχουν υποχρέωση, μεταξύ άλλων, να λειτουργήσουν ως άγρυπνοι φρουροί του πατριωτισμού.
Πρέπει οι πολίτες του πατριωτικού χώρου να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στην πορεία και στον ρόλο όλων αυτών των πολιτικών κομμάτων που επιδιώκουν να καρπωθούν την ψήφο των Ελλήνων πατριωτών. Για τον λόγο αυτόν αλλά και για να βοηθήσουμε την ενημέρωση των πολιτών, εξειδικεύσαμε τέσσερεις άξονες ικανούς να μας οδηγήσουν στην αποδοχή ή απόρριψη των κομμάτων αυτών.
Ο πρώτος άξονας: αφορά την πορεία κάθε βουλευτή Κυβερνητικού παράγοντα, ή κομματικού στελέχους, ή και κόμματος σε σχέση με τα μνημόνια.
Ο δεύτερος άξονας: σχετίζεται με το αν η συμμετοχή αυτών των υποψηφίων στις προσεχείς εκλογές – οιασδήποτε κατηγορίας (Τοπικής και Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης, Ευρωβουλευτικές, Εθνικές) δημιουργούν υπερηφάνεια και προοπτικές στον πατριωτικό χώρο.
Ο τρίτος άξονας: σχετίζεται με θέματα ηθικής.
Ο τέταρτος άξονας: σχετίζεται με την αποδοχή ως ισότιμων των υπόλοιπων πολιτικών πατριωτικών δυνάμεων.
Εάν παραβιάζεται έστω και ένας από τους παραπάνω τέσσερις άξονες τότε απορρίπτεται η ψήφιση του συγκεκριμένου πολιτικού φορέα σε οποιαδήποτε εκλογική μάχη.
Οι ηγέτες και τα κόμματα που επιλέγουμε να εξετάσουμε ως προς τους τέσσερις άξονες είναι εκείνοι που σχετικά έχουν την μεγαλύτερη δημοσιότητα και προβολή το τελευταίο χρονικό διάστημα:
· Γ. Καρατζαφέρης – Πρόεδρος του Λ.Α.Ο.Σ
· Φ. Κρανιδιώτης – Πρόεδρος της Νέας Δεξιάς
· Κ. Βελόπουλος – Πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης
· Δ. Καμμένος – Τ. Μπαλτάκος – Δύναμις Ελληνισμού
Ως προς τον πρώτο άξονα:
Ο Γ. Καρατζαφέρης εμφανίστηκε ως ηγέτης αντιμνημονιακού κόμματος στον πατριωτικό χώρο τον οποίο και ψήφισε σημαντική μερίδα πολιτών του πατριωτικού χώρου. Η συνέχεια είναι γνωστή. Ο ίδιος όχι μόνο ψήφισε Μνημόνιο αλλά και κόμπαζε ότι χάριν σε αυτόν πήρε η χώρα τα χρήματα από την ΕΕ.
Ο κ. Καρατζαφέρης ήταν επίσης λάτρης και υποστηρικτής της ανάθεσης Πρωθυπουργίας στον τραπεζίτη Παπαδήμο. «Παπαδήμος ή καταστροφή» δήλωση Καρατζαφέρη 9/11/2011. Επίσης, διαδίδει ότι ψήφισε μόνο το πρώτο άρθρο και θεωρεί ότι η απόφασή του αυτή είναι μια πράξη Εθνικής ευθύνης!!!
Στην εκπομπή του Παπαχελά (16/11ου /2011) δήλωνε ο Γ. Καρατζαφέρης ότι «Πολύ θετικό για την Ελλάδα που ο Παπαδήμος είναι μέλος της Trilateral. Είναι πατριώτες όσοι πάνε στη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ.» Φαίνεται ότι ο κ. Καρατζαφέρης δεν έχει διαβάσει ότι από το 1966 η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ θεωρούσε τον πατριωτισμό – εθνικισμό επικίνδυνο.
Το συμπέρασμα είναι ότι ο Γ. Καρατζαφέρης ψήφισε Μνημόνιο και ως εκ τούτου ο πατριωτικός χώρος γιατί να τον εμπιστευθεί. Η συνοίκηση πατριωτισμού με Μπίλντερμπεργκ και Μνημόνια είναι αφύσικη.
Ο Κ. Βελόπουλος ως βουλευτής του κόμματος του Γ. Καρατζαφέρη ψήφισε και αυτός το Μνημόνιο. Σημειωτέων ότι τέσσερις ημέρες πριν από την ψήφιση του Μνημονίου δήλωνε σε τηλεοπτική εκπομπή του Άλτερ ότι θα καταψήφιζε το Μνημόνιο. Μετά από τέσσερις ημέρες, όμως, ψήφισε και αυτός το Μνημόνιο. Με άλλα λόγια δεν πληροί τον πρώτο άξονα ο Κ. Βελόπουλος εφόσον ψήφισε Μνημόνιο.
Ο Φ. Κρανιδιώτης απείλησε με εξεταστική για το πως φτάσαμε στα Μνημόνια. Το σχόλιό του (9/1/2018) καλύπτει τα αισθήματα που υπάρχουν στον πατριωτικό χώρο: «Τα Μνημόνια, όπως και το ξεπούλημα της Μακεδονίας αποδεικνύουν πως μία ενδημική νόσος θερίζει στο Πολιτικό Σύστημα. «Η καρεκλοπάθεια». Στην πράξη, όμως, ενώ απειλεί με εξεταστική και κάνει τη διάγνωση για ενδημική νόσο, την ίδια στιγμή επιδιώκει συνεργασίες με εκείνους που στήριξαν τα Μνημόνια. Το αποτέλεσμα των συναντήσεών του έφερε ρήγματα στο ίδιο του κόμμα, όπου παραιτήθηκαν ο Αντιπρόεδρος και ο Εκπρόσωπος Τύπου. Ενέργειες του Κρανιδιώτη που δείχνουν ότι αυτός δεν μπορεί να κρατήσει την αντιμνημονιακή στάση χωρίς κανέναν συμβιβασμό καθώς στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα εκδηλώνεται η συμφωνία της συμμετοχής της «Ελληνικής Λύσης» για τις Εθνικές εκλογές και της «Νέας Δεξιάς» για τις Ευρωεκλογές. Κατά συνέπεια και εδώ θα πρέπει να πούμε ότι δεν πληροί τε το κριτήριο του πρώτου άξονα.
Οι Δ. Καμμένος – Τ. Μπαλτάκος: Στην περίπτωσή τους θα πρέπει να θυμηθούμε τον Σατωβριάνδο που είχε αναφέρει ότι «τα εγκλήματα δεν τιμωρούνται πάντοτε σε αυτόν τον κόσμο, αλλά τα σφάλματα πάντοτε.» Σε ανάλογο συμπέρασμα, καταλήγουμε κρίνοντας την τριετή συνεργασία του Δ. Καμμένου με την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τη συνεργασία του Τ. Μπαλτάκου ως Γ. Γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου της Μνημονιακής Κυβέρνησης Σαμαρά. Παραβιάζουν, οι ίδιοι, εξ ορισμού και κατασκευής τον πρώτο άξονα. Ο Δ. Καμμένος ψήφισε το τρίτο Μνημόνιο, αρκεί να ανατρέξει κάποιος στα Πρακτικά της Βουλής για να διαπιστώσει ότι το ψήφισε πανηγυρικά στη Συνεδρίαση 14/ 8/ 2015.
Δηλαδή οι ίδιοι ίδρυσαν το κόμμα για να μας σώσουν από πιθανά Μνημόνια!!!
Συνοψίζοντας θα λέγαμε ότι κανένας από τους σχηματισμούς που διερευνούμε δεν πληροί τον πρώτο άξονα. Με βάση τα δεδομένα που αφορούν τον πρώτο άξονα, είναι προφανές ότι θα πρέπει να χτυπήσει το καμπανάκι και να το ακούσουν όλοι οι Έλληνες πατριώτες.
Όσον αφορά τον δεύτερο άξονα, – Καρατζαφέρης, Βελόπουλος, Καμμένος, Μπαλτάκος- με τις πράξεις τους και τις ενέργειές τους έδρασαν υπέρ των Μνημονίων. Πράξεις που δεν βοηθούν στη χαλύβδωση της Εθνικής ενότητας και της πατριωτικής περηφάνιας.
Ο τρίτος άξονας σχετίζεται με τα θέματα ηθικής.
Ο Γ. Καρατζαφέρης πραγματικά είναι εκπληκτικός παίκτης, ο οποίος ηθελημένα ή άθελα έχει δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα στον πατριωτικό χώρο. Ένα παράδειγμα αρκεί. Η επιλογή ως επικεφαλής στο ευρωψηφοδέλτιο την εκλεκτή εκπρόσωπο της Νέας Τάξης Πραγμάτων, την κ. Νίκη Τζαβέλα. Ο Δούρειος Ίππος εντός των τειχών. Δεν θα αναφερθώ σε τόσα άλλα που ακούγονται και λέγονται. Για τον Κ. Βελόπουλο λέγονται επίσης αρκετά αν ανατρέξει κάποιος στο διαδίκτυο.
Μπορεί ένας πατριώτης να θέλει την κηδεμονία της χώρας του από τον ξένο παράγοντα;
Οι λαοί ζητούν καθαρές λύσεις σε κάθε πρόβλημα, δεν θα παρακαλούμε τους Ευρωπαίους, και τους Αμερικανούς, – και τώρα ο Βελόπουλος προσθέτει και τους Ρώσους – για να μας λύνουν τα προβλήματα που δημιουργεί το παρηκμασμένο πολιτικό σύστημα – δηλαδή αυτό που οι ίδιοι υπηρέτησαν.
Όσον αφορά το κόμμα Καμμένου – Μπαλτάκου (Δύναμις Ελληνισμού), από τη στιγμή που οι δυο τους υπηρέτησαν Κυβερνήσεις εξαρτημένες από τον ξένο παράγοντα, δεν χρειάζεται να δαπανήσουμε χώρο.
Ο τέταρτος άξονας είναι και αυτός σημαντικός για να αξιολογήσουμε τη συμπεριφορά του δείγματος τω κομμάτων του πατριωτικού χώρου. Αναγνωρίζεται ότι στην πολιτική κυρίαρχο ρόλο παίζει η ισχύς, τα κρυφά ή φανερά ανταλλάγματα που τεθούν στην Ημερήσια Διάταξη κατά την μεταξύ των κομμάτων συζήτηση.
Μέχρι στιγμής, η όποια αποδοτική συζήτηση που να καλύπτει όλα τα κόμματα του πατριωτικού χώρου δεν φαίνεται να γίνεται. Σήμερα το τοπίο στον πατριωτικό χώρο δεν είναι και τόσο λαμπερό. Χρειάζεται ο πατριωτικός χώρος μια ενότητα που θα καλύπτει ευρύτερα στρώματα της Ελληνικής κοινωνίας, ώστε να διαφεντεύουν την Πατρίδα μας οι Έλληνες.
Ιδιοκτήτες της Πατρίδας μας είναι άλλοι. Είμαστε σχεδόν μέσα στη χώρα μας «ενοικιαστές» χωρίς ενοικιοστάσιο. Είναι ώρα όλοι μας να κάνουμε το μεγάλο άλμα, όπως έλεγε ο Ελύτης. Για να απαλλαγεί η Ελλάδα από τα Μνημόνια και την υποτελή εξάρτηση.
Για μια πατριωτική ιδανική πορεία, χρειάζεται ιδανική πολιτική και ιδανική εκτίμηση.
