Του Δημήτρη Ρομποτή*
Καλημέρα Αλέξη. Είμεθα καλώς και το αυτόν επιθυμώμεν και δι’υμάς, τους …ανθρώπους. Επί τη ευκαιρία, να ευχηθώ και μια όμορφη χρονιά, οικογενειακώς τε και επαγγελματικώς. Με το καλό και η Εθνική να περάση στη δεύτερη φάση των ομίλων του Παγκοσμίου Κυπέλλου ο δε Ολυμπιακός να μη χάση και στους δύο αγώνες με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ!
Αλέξη μου (που λένε κι’οι Κατίνες), ξέρω ότι θα λάβης το γράμμα γιατί σε έχω στη λίστα των 250 (και βάλε) χιλιάδων αποδεκτών αυτού του τακτικού πονήματος. Κι’αν κάποιος υπερευαίσθητος γραμματεύς στο κρύψη για να σε «προστατέψη» από τα ενοχλητικά, να του πηδηχτή ο γκόμενος κι’αδρόσιστος να μείνη ο παλιο καργιόλης!
Είμαι σίγουρος όμως ότι θα το δης από άλλους παραποτάμους του κυβερνοχώρου οι οποίοι το φέρνουν ως κουράδα από μη στεγανό αποχωρητήριο κατευθείαν στη θάλασσα της ενημερώσεως!
Χτες που ήταν Κυριακή και δεν είχα άλλα μπίλια να πληρώσω, σκεφτόμουνα ότι και 30% να πάρης στις επόμενες εκλογές, που με βάση την αποχή η οποία αναμένεται να φτάση το 40% θα αντιστοιχεί σε πραγματικά ποσοστά γύρω στο 18%, δεν αποτελεί «μαντέιτ» που λέμε στο Αμέρικα, δηλαδή εντολή για να προχωρήσης σε ουσιαστικές μεταρυθμίσεις, να φέρης τα πάνω κάτω και τα μέσα έξω, διότι περί αυτού πρόκειται. Οπότε αναγκαστικά θα σέρνεσαι, ιδιαίτερα αν κάνης το μοιραίο λάθος να συνεταιριστής με τους …Καμμένους (από χέρι).
Χώρια που θα ξεφτιλιστής πριν καν αρχίσης. Θα γίνης ένας καλύτερος ίσως Σαμαράς, αλλά είναι άραγε αυτό που θέλεις και η χώρα χρειάζεται; Ασφαλώς όχι, ειδάλλως πρώτος στις προτιμήσεις του φιλοθεάμονος κοινού για πρωθυπουργός θα ήταν ήδη ο …Καρατζαφέρης με δεύτερον επιλαχόντα τον …Παναγιώτατο Ανθιμο!
Ετσι που έχουνε τα δεδομένα λοιπόν, και πρώτο κόμμα νά’ρθη ο ΣΥΡΙΖΑ και ψήφο εμπιστοσύνης να πάρη, δεν θα μπορέσης να κάνης πολλά πράγματα, ίσα ίσα που μόλις εξατμιστή η αρχική ανοχή του κόσμου που περιμένει θαύματα κι’ας λένε ότι είναι άθεοι, θα πέσουν πάσω σου σαν τα όρνια!
Και εν αντιθέσει με τον Τζωρτζ τον Παπανδρέου δεν είσαι καλά «κονέκτιντ» σοσιαλιστικώς για να τη βγάζης με ταξιδάκια και συμπόσια αναφορικώς με τη συμβολή της αλογόμυγας στην αειφόρο ανάπτυξη του Ουαγκαντούγκου. Εάν δεν καταφέρης να προσδώσης στο όλο εγχείρημα διαστάσεις εθνικού κινήματος, θα πας περίπατο πριν καλά καλά καταλάβεις πότε ξεκίνησες!
Τώρα, με πάσα σεβασμό και με το παρντόν δηλαδή, άκου τί πρέπει να κάνης διότι από μικρό και παλαβό (όπως οι σύμβουλοί σου) μαθαίνεις μεν την αλήθεια, αλλά όχι πώς θα φτάσης σ’αυτήν ή τί θα κάνεις μαζί της όταν σε στριμώξη στη γωνία. Χρειάζεται άμεσα να σχηματίσης μια εξωκοινοβουλευτική, υπερκομματική ομάδα τεχνοκρατών οι οποίοι θα αποτελούν την ουσιαστική μελλοντική κυβέρνηση και με τους οποίους θα συναντάσαι σε τακτά χρονικά διαστήματα και θα βγάζης τις ανάλογες ανακοινώσεις με προτάσεις και σχέδια άμεσης αντιμετώπισης του χάους.
Με τον κίνδυνο να τους κάψω, δεν θα αποτολμήσω την αναφορά ονομάτων, αν και ο κ. Μάνος θα μπορούσε να είναι ένας από αυτούς (έστω κι’αν θα βγάλη σπυριά μόνο στη σκέψη. Εχει κάνει και χειρότερα όμως, όπως τότε που πήγε με το …ΠΑΣΟΚ). Η Ελλάδα έχει ακόμη σοβαρούς ανθρώπους και καλά μυαλά, αλλά η καθεστηκυία μετριότητα της παντοειδούς διαπλοκής, του εξουσιολάγνου χατζηαβατισμού και της ονειροπόλου αντιμετώπισης της ούτως ή άλλως μη πραγματικής πραγματικότητας, αποτέλεσμα της από νωρίς εκθέσεως σε ξένες ταινίες και μουσικές χωρίς τα ανάλογα διανοητικά φίλτρα στις προσλαμβάνουσες, έχει καταστήσει την όποια άμεση ανάμειξή τους με τα κοινά αδύνατη!
Εάν πάλι δεν ανταποκριθούν μερικοί, πρόβλημά τους, θα έρθουν άλλοι. Εσύ κάνε την πρόσκληση. Σκοπός είναι να αγκαλιάσης όλο το πολιτικό φάσμα, ψάχνοντας όμως ευφυείς και πρακτικούς ανθρώπους, χωρίς ιδεολογικές αγκυλώσεις και απωθημένα αδιορίστων στο δημόσιο. Θά’λεγα επίσης να απευθυνθής και στον χώρο της ευρύτερης ομογένειας, σε προσωπικότητες που κυριαρχούν ανά τομέα δραστηριοτήτων.
Φυσικά δεν μιλάμε για αποκαϊδια ψευτοσυλλόγων και τσάμπα ταξιδιώτες του μακαριστού ΣΑΕ (στις περίφημες συνάξεις της Θεσσαλονίκης ανά διετία, στις οποίες οι «σύνεδροι» ταξίδευαν και φιλοξενούνταν δωρεάν, τα τοπικά μπουρδέλα έφερναν επιπλέον προσωπικό προκειμένου να καλύψουν την αυξημένη ζήτηση!) Ούτε βέβαια για «μέλη» των επίσημων και ανεπίσημων τοπικών του ΣΥΡΙΖΑ, πλαισιωμένες με θλιβερά ξεβελάσματα άλλων εποχών και ενισχυμένες με την αθρόα προσέλευση γλοιωδεστάτων πρασινοφρουρών τα δύο τελευταία χρόνια.
Με μια τέτοια κίνηση, τα επιμέρους της οποίας είμαι σίγουρος ότι μπορείς να επεξεργαστής καλύτερα από εμένα, θα πείσης ότι δεν θέλεις να γίνης απλά ένας ακόμη πρωθυπουργός για να διορίσης ένα ακόμη μέρος του εκλογικού σώματος στο δημόσιο, αλλά ότι σε ενδιαφέρει πραγματικά να φτιάξης κράτος και χώρα (τίποτα από τα δύο δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή). Θα πείσης ότι δεν έχεις κομματικές και ιδεολογικές παρωπίδες και πως πραγματικά σε ενδιαφέρει να προκύψουν και να εφαρμοστούν λύσεις.
Επίσης, μπορείς πολύ άνετα «να ξεφορτωθής» την ταμπέλα του στείρου «αντιμνημονιακού» κατηγορώντας τα καθεστωτικά κόμματα ΝΔ και ό,τι απέμεινε από το ΠΑΣΟΚ, ότι ακριβώς δεν εφάρμοσαν ΚΑΝΕΝΑ μνημόνιο, μόνο τη φορομπηχτική τους πλευρά για να συντηρούν το πελατειακό κράτος που τους διατηρεί εν κομματική ζωή. Δεν υπάρχει μεγαλύτερος μύθος από τα δήθεν μνημόνια και το ξέρεις πολύ καλά.
Οι συμφωνίες που υπογράψανε τα …αποκόμματα του μπλε (πως λέμε «πούτσες μπλε») και πράσινου ΠΑΣΟΚ εφόσον είχαν τεθεί σε εφαρμογή θα μπορούσαν να αναστήσουν την Ελλάδα, να κοινωνήσουν νέες νοοτροπίες (έστω δια της βίας) και να θέσουν τις βάσεις για πραγματική ανάπτυξη με απελευθέρωση της δημιουργικότητας, περικοπή της σπατάλης, τερματισμού του πελατειακού κράτους και τη διάρρηξη των διαφόρων «στεγανών» που θεωρούν το κράτος δικό τους και κρατούν έναν (ηλίθιο, η αλήθεια είναι) λαό έρμαιό τους.
Ενας πραγματικός αριστερός θά’πρεπε να είναι μπροστάρης ενός τέτοιου ξεβρακώματος και έχεις τη δυνατότητα να το κάνης, σου την προσέφεραν οι δακρύβρεκτοι προκάτοχοί σου. Βάλε λοιπόν τέλος σ’όλες αυτές τις «αντιμνημονιακές» μπαρούφες και θέσε τον δημόσιο διάλογο σε σωστή βάση. Εχεις χρόνο μέχρι τις εκλογές να δημιουργήσης τις προϋποθέσεις ενός πραγματικού κινήματος κι’οχι ενός συνονθυλλεύματος συνιστωσών από ανεπάγγελτους αργόσχολους που έχει δει τη Βουλή ως πρόωρη συνταξιοδότηση.
Θα έχης βέβαια αντιδράσεις, έσωθεν και έξωθεν, αλλά αφού έχεις το επάνω χέρι μην ανησυχής. Είναι δύσκολες οι εποχές και η προοπτική βουλευτικής μισθοδοσίας για μερικά χρόνια ακόμα θα κάνη και τους πλέον συστηματικά φωνακλάδες ή ιδεολόγους της ψησταριάς να το βουλώσουν και να ακολουθήσουν. Οπως είχε πει ένας μεγάλος βοσκός του εθνικού ποιμνιοστασίου, ο Ευάγγελος Αβέρωφ Τοσίτσας, «όποιος βγει απ’το μαντρί τον τρώει ο λύκος».
Και μια και τό’φερε η κουβέντα, χρειάζεται να σουλουπώσης άμεσα την, ο Θεός να την έκανε, κοινοβουλευτική σου ομάδα η οποία θυμίζει κακή απομίμηση ομήγυρης επαρχιώτικου καφενείου κατά τη δεκαετία του ’80. Πέραν από υποβιβασμό της στοιχειώδους νοημοσύνης, η συγκεκριμένη εμφάνιση και σύνθεση αποτελεί πρωτίστως πρόβλημα αισθητικό. Μ’αυτό το καραπουτσαριό δεν μπορεί να σε πάρη κανένας σοβαρός σοβαρά και έχεις ανάγκη την ανοχή μέχρι υποστήριξη δεξιών, κεντρώων, αριστερών που έχουν ξεπεράσει ιδεολογήματα και παραμυθάκια θρησκευτικής αριστερωσύνης και οι οποίοι αποτελούν την «κριτική μάζα» μιας πιθανής ανάκαμψης.
Καλό θα ήταν δε, να αρχίσης από …εσένα. Τελειώσανε οι εποχές των πανεπιστημιακών αμφιθεάτρων, σουλουπώσου κάπως, ένας μελλοντικός πρωθυπουργός δεν πρέπει μόνο να είναι, αλλά να φαίνεται και «στέιτσμαν». Κι’αν δε σου αρέσει η γραβάτα και η …προπέλα, φόρεσε ένα κορδονάκι με γυαλιστερό πετράδι όπως οι καουμπόυδες στο Φαρ Γουέστ! Πιο σοβαρό είναι από το ανοιχτό πουκάμισο, λες κι’είσαι σερβιτόρος. Χώρια που σε μιμείται κι’ο «κονσερβοκούτης» ο Κουτσούμπας κι’αυτό από μόνο του αποτελεί ένδειξη ότι έφτασε η στιγμή για ενδυματολογική αναπροσαρμογή …
Επίσης, πέντε-έξι καλούς που έχεις στην κοινοβουλευτική ομάδα, να τους προβάλης περισσότερο και με πιο σωστό τρόπο. Πάρε τη Ζωή Κωνσταντοπούλου για παράδειγμα, η οποία και άριστη πανεπιστημιακή κατάρτιση και την απαραίτητη κοσμοπολίτικη εμπειρία διαθέτει. Να της αλλάξης καθήκοντα, αν όχι και τα φώτα, ώστε αντί να ασχολήται με μαλακίες και να το παίζη «Πασιονάρια», να αναλάβη έναν επιτελικό ρόλο και να μπη επιτέλους στα βαθιά του πράγματος. Η αντιπολίτευση όπως διαμορφώθηκε μεταπολιτευτικώς μπορεί να είναι παράσταση στην επιθεώρηση του κατ’όνομα κοινοβουλίου, η διακυβέρνηση όμως είναι κάτι πολύ πιο σοβαρό, έστω κι’αν οι τελευταίες τέσσερις-πέντε κυβερνήσεις δεν συνηγορούν επ’αυτού.
Στα είπα μαζεμένα Αλέξη και στον περιορισμένο χώρο ενός γράμματος δεν μπορούσα να επεκταθώ όσο θα ήθελα. Ούτε και εσύ θα ήθελες …Ωστόσο, οι προθέσεις μου είναι αγνές και με ενδιαφέρει να γλυτώση η χώρα καταγωγής μου τη βέβαιη καταστροφή. Για αυτό ρίχνω το μούτρα μου και είμαι διατεθειμένος, όπως βλέπεις, να κάνω την πέτρα καρδιά και να σε πάρω στα σοβαρά. Και θα έχης πραγματικές ελπίδες επιτυχίας όταν κι’άλλοι σαν εμένα, ανένταχτοι κομματικά, πατριώτες, χωρίς αγκυλώσεις σε ψευτοϊδελογήματα και ψευτοδιλήμματα, βγουν από την αυτοεξορία τους κι’αποφασίσουν …να εκτεθούν (φαντάσου πόσο σεβασμό έχει ο κόσμος στα κόμματα που λέει ότι κάποιος έχει εκτεθεί όταν αποκαλύψη ποιόν θα ψηφίση!). But it takes two to tango, και πολύ περισσότερους για …συρτό!
Παρεπιπτόντως, εγώ Αλέξη μου δεν θέλω απολύτως τίποτα εάν με πείσης να σε υποστηρίξω! Ωστόσο, επειδή άνθρωπος είμαι και έχω και εγώ τις αδυναμίες μου, για να μη πώ τα βίτσιά μου, αν σου περνάη από το χέρι, όταν με το καλό γίνης πρωθυπουργός, θέλω να ξανακάνης τους νομάρχες διορισμένους. Κι’αν σου περισσέψη καμμιά νομαρχία, μνήσθητί μου! Είναι όνειρο παιδιόθεν, όταν έβλεπα τους «νομάρχας» που γυρίζανε με το μπλε σκούρο υπηρεσιακό αυτοκίνητο από χωριό σε χωριό και ήταν ο φόβος και ο τρόμος σε όλες τις ψησταριές! Αυτόν τον ρόλο είμαι έτοιμος να τον παίξω και εν ανάγκη να θυσιάσω τη λαμπρή μου καριέρα εν Αμερικές προκειμένου να συμβάλω εις το θεμελιώδες έργον της εθνικής ανατάσεως!
Διατελώ συμπαθών και ίσως μια μέρα και υμέτερος …
Ο Δημήτρης Ρομποτής είναι δημοσιογράφος και εκδότης του περιοδικού ΝΕΟ (neomagazine.com) με έδρα τη Νέα Υόρκη.
