που βρίσκονται σε πλήρη σύγχυση λόγω άγνοιας της ιστορίας της πατρίδος και των ηρώων που έπεσαν μαχόμενοι, για να είμαστε εμείς ελεύθεροι, ετοιμάζονται σήμερα και αύριο να αμαυρώσουν την επέτειο του “ΟΧΙ” το 1940, ημέρα των αληθινών παλικαριών. Ως ελάχιστο φόρο τιμής οφείλετε να τους τιμήσετε με την παρουσία σας στην παρέλαση, ή εάν δεν σας αρέσει καθίστε στο “Game Boy” μπροστά με την ησυχία σας, όχι όμως να αμαυρώσετε την ιερή ημέρα των ηρώων μας. Διαβάστε παρακάτω τα λόγια ενός παλικαριού από τα χαρακώματα και το μήνυμα ενός συμμαθητή σας.
Πόσα κοινά σημεία έχουμε σαν συλλογική ψυχοσύνθεση εμείς , οι σημερινοί Έλληνες με τους Έλληνες του 1940 .
Πόσα ομόφωνα “όχι” θα ήμασταν έτοιμοι να πούμε σήμερα στις ποικιλόμορφες απειλές που υψώνονται γύρω μας . Μπορεί να φαίνεται περίεργο , αλλά τα ίδια ερωτηματικά , για διαφορετικούς βέβαια λόγους , υπήρχαν και στην Ελλάδα της εποχής εκείνης .
Ο Αλέκος Λιδωρίκης θυμάται :
“Μια νύχτα βροχερή και σκοτεινή , επάνω στην Κλεισούρα , ένα παλικάρι που άκουγε σκεπτικό τα άλλα παιδιά να τραγουδάνε σιγά – σιγά , κουκουλωμένα μέσα στις κουβέρτες και στα αντίσκηνά τους , κάποια στιγμή βούρκωσαν τα μάτια του και μου είπε :
-Ξέρεις τι σκέφτομαι ; Πως είμαστε μέχρι τώρα , μια γενιά φτωχή , αλογάριαστη και παρεξηγημένη . Μας έλεγαν ανάξιους των προγόνων μας. Μιλούσαν μόνο γι’ αυτούς κι εμάς τους νέους μας ξεγράφανε , λες κι εμείς δεν είχαμε μέσα στα στήθη μας φωτιά . Αυτό το άθλιο παραμύθι , αυτή η άθλια συκοφαντία , εδώ πάνω στα βουνά της Πίνδου , σαρώθηκαν αμείλικτα . Ένα καινούριο ’21 – που πάντα ζούσε μέσα μας – πρόβαλλε εκτυφλωτικό , για να ξεχύσει τις ακτίνες του στα πέρατα του κόσμου..”
Έτσι και σήμερα . Η Ελλάδα μπορεί να στηρίζεται σε μας . Μπορεί να στηρίζεται στα νιάτα της . Γιατί κι εμείς απόγονοι εκείνων που πολέμησαν και πέθαναν το 1940 , για να μείνει η πατρίδα μας ελεύθερη , είμαστε . Το ίδιο αίμα κυλάει στις φλέβες μας , τις ίδιες αρετές με αυτούς έχουμε . Γιατί η Ελλάδα προορίζεται να ζήσει και θα ζήσει !!
“Σε γνωρίζω από την κόψη
του σπαθιού την τρομερή
σε γνωρίζω από την όψη
που με βία μετράει τη γη ”
Πρέπει να γνωρίζουμε , ότι αν το ελληνικό έθνος ζει τόσα χρόνια τώρα , είναι γιατί ο Έλληνας ξέρει να πεθαίνει για την ελευθερία .
πηγή:homepages.pathfinder.gr
Πώς φθάσαμε σήμερα από το ΟΧΙ του 1940 στο «η Κύπρος είναι μακριά» του Κων.Καραμανλή το 1974, στο Νταβός του Ανδρέα, στα Ίμια και στο «ευχαριστώ τους Αμερικανούς» του Σημίτη; Πώς έγινε και οι ηγέτες μας είναι πλέον «νάνοι και αρλεκίνοι»; Διότι δυστυχώς οι ηγέτες μας τις τελευταίες δεκαετίες είναι ενδοτικοί και υποτελείς, διορισμένοι όχι για να φυλούν Θερμοπύλες, αλλά για τοποτηρητές ξένων συμφερόντων. Το «δόγμα Πιπινέλη», ότι «η Ελλάς είναι πολύ μικρή χώρα για να έχει ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική», είναι το ευαγγέλιο για ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία. Για την Αριστερά δεν τίθεται λόγος. Τα ορφανά του Μαρξ και του Λένιν έχουν μία φυσική απέχθεια για οτιδήποτε το Ελληνικό!
Δημήτρης Μικελλίδης, Λεμεσός, Κύπρος