ψάχνει να βρει καινούργια στέγη μαεστρίας, νυχτελίκια, για να ξαναδράσει με την μεγάλη πείρα που απέκτησε στις πίστες μπουζουκομάγαζων. Πρόσφατα είχε συνάντηση στην Νεάπολη της Θες/νίκης με επιχειρηματία κέντρου της πόλης,
μπας και έλθουν σε συμφωνία για να συνεργαστούν.
“…Εφόσον θέλεις να μπεις στην επιχείρηση μου και να σε κάνω συνέταιρο, άκου καλά τι ζητώ από σένα….
Πρώτον: 100.000 Ευρώ ντούκου και ατάκα,
Δεύτερον: θα παρατήσεις τα ατζεντιλίκια, και τις παραγωγές των καλλιτεχνών.
Τρίτον: θα σταματήσεις αμέσως να κάνεις τον μαέστρο απ΄ όλα τα κέντρα,
Τέταρτον: θα είσαι στο κέντρο απίκο από το άνοιγμα στις 6 μ.μ και στις 6 το πρωί στο κλείσιμο του ταμείου…
…αν έχεις διάθεση για όλα αυτά τότε κλείνουμε τώρα την συμφωνία…” είπε ο επιχειρηματίας στον μαέστρο ο οποίος στο μεταξύ ήταν μαρμαρωμένος τόση ώρα που άκουγε τους όρους της συνεργασίας.
Μόλις συνήλθε από το σοκ έφυγε τροχάδην. Με το πονηρό μυαλό πίστευε ότι δεν θα του στοιχίσει σε τίποτα, να συνεταιριστεί και να δράσει ανάλογα όπως λειτούργησε εις βάρος άλλου κέντρου της Θεσ/νίκης, όπου μόνο τα χρήματα εισέπραξε από το ταμείο, τους καλλιτέχνες, χορευτές, συναυλίες, παραγωγές δίσκων και δεν συμμαζεύεται.
Νόμιζε ότι μιλά πάλι με κάποιο κορόϊδο που θα έπεφτε, χωρίς να υπολογίζει ότι η νύχτα της πόλης τουλάχιστον έμαθε πολύ καλά τα έργα και της ημέρες του.
Σήμερα ακόμα ψάχνει, διερευνά, και τον βλέπω ότι θα είναι στην γύρα για πολύ καιρό ακόμα, με την πονηριά που κουβαλά.
