Όπως στην περίπτωση ποιες συνοικίες της πόλης είναι σικάτες και ποιες υποβαθμισμένες. Κάποτε μπορεί να ίσχυε κάτι τέτοιο, όχι όμως σήμερα , που πλέον αυτό μοιάζει με μυθοπλασία, ισχύει μόνο για τις αντικειμενικές αξίες που ανεβαίνουν οι τιμές δύο – δύο τα σκαλιά. Για παράδειγμα στην περιοχή Πανοράματος κατοικούσαν οι τάξεις μεγάλου εισοδήματος, επιστήμονες κ.λ.π. Σήμερα ισχύει το ίδιο με την διαφορά ότι στις τάξεις υψηλού εισοδήματος προστέθηκαν και οι λογής – λογής κλεπταποδόχοι, αλλοδαποί κ.λ.π.
Στην περιοχή Βασιλίσσης Όλγας, Χαριλάου, Πυλαία κτλπ, ως επί το πλείστον κατοικούν μεσαίων εισοδημάτων, και καλά κρατούμενοι εισοδηματίες. Σήμερα όμως εκτός των άλλων γέμισαν και με αλλοδαπούς, όπως και τα ναρκωτικά βασιλεύουν παντού.
Τις δυτικές συνοικίες όλοι τις είχαν και τις έχουν υποβαθμισμένες συνοικίες, όπου κατοικεί η φτωχολογιά, η εργατιά, οι ναρκομανείς, αλήτες, και εγώ δεν ξέρω τι τις χρεώνει η δήθεν αφ΄ υψηλού κοινωνία.
Αμ δε, είναι μύθος, οι δυτικές συνοικίες όπως το Κορδελιό που έδωσαν το όνομα τους οι πρόσφυγες της Μικράς Ασίας και του Πόντου που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή του “Κορδελιού” 1922-1924 εις ανάμνηση της γενέτειρας τους Κορδελιό της Σμύρνης, και σημαίνει στην Γαλλική γλώσσα γι΄ αυτούς που δεν γνωρίζουν και την κακολογούν ακόμα και σήμερα , σημαίνει η καρδιά του λιονταριού.
Επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ ονομάστηκε Ελευθέρια – Κορδελιό, γιατί πέρασε από εκεί ο ελευθέριος Βενιζέλος το 1924. Σ΄ αυτούς αργότερα προστέθηκαν πρόσφυγες Σαρακατσάνοι που ήλθαν από τις γειτονικές χώρες και στο τέλος της δεκαετίας του ΄90 μεγάλος αριθμός Παλιννοστούντων επέλεξε το Δήμο Ελευθερίου Κορδελιού ως τόπο εγκατάστασης τους, σήμερα δε αριθμεί πάνω από 30.000 κατοίκους.
Επίσης η συνοικία του Ευόσμου, δύο δυτικές συνοικίες που σφύζουν από νειάτα, ζωή, και μεγάλη κατανάλωση σε όλα τα συνοικιακά καταστήματα τα οποία είναι όλα ανακαινισμένα, φωτεινά , τελευταία μόδα διακοσμημένα, με καλής ποιότητος εμπορεύματα . Οι δε Δήμοι αυτοί είναι έχουν πάρα πολλά πάρκα, πράσινο, παιδικές χαρές, και πάρα πολλά αθλητικά σωματεία για όλα τα αθλήματα.
Οι Δήμοι αυτοί συνεχώς αναπτύσσονται με καινούργια έργα προς όφελος των κατοίκων, έτσι ώστε μόνο για κάποια προσωπική υπόθεση κατεβαίνουν στο κέντρο της πόλης. Βέβαια θα υπάρχουν και ελλείψεις, αλλά σταδιακά επιλύονται. Όσο για την ψυχαγωγικά κέντρα σε καθημερινή βάση είναι όλα γεμάτα, και ας είναι το ένα δίπλα στο άλλο. Καφετέριες που βάζουν γυαλιά στις φιρμάτες καφετέριες της πόλης.
Μάλιστα στο Κορδελιό στον πεζόδρομο υπάρχει μια καφετέρια που ομολογουμένως με άφησε άναυδος. Σε κάθε τραπέζι υπάρχει σταντ με το κατάλογο του καταστήματος και ένα χειριστήριο με 3 κουμπιά. Το ένα κουμπί είναι για να ειδοποιεί τον /η σερβιτόρος για παραγγελία.
Το δεύτερο κουμπί είναι για να ενημερωθεί ο υπάλληλος όταν ο πελάτης θέλει να πληρώσει τον λογαριασμό. Το τρίτο κουμπί είναι για να ακυρωθεί ενδεχομένως λάθος πρόσκλησης στον υπάλληλο ο οποίος φορά στο χέρι βραχιόλι ρολόι το οποίο συνδέεται on Live με το κάθε χειριστήριο των τραπεζιών. Ανάβει το φωτάκι και η ένδειξη από ποιο τραπέζι καλείται.
Για τέτοια οργάνωση μιλάμε και όλα αυτά όχι στις φιρμάδικες καφετέριες, όπου πάνω από 50 ετών δεν σε αφήνουν να καθίσεις για καφέ. Εκεί κυρίαρχο στοιχείο είναι ο ρατσισμός στις ηλικίες, και στο ρουχισμό, διότι αν δεν είσαι και ντυμένος με την μόδα είναι αδύνατον να βρείς τραπέζι. Απλά σε διώχνουν.
Τέτοιες κοινωνικές ανισότητες δεν υπάρχουν στα συνοικιακά δυτικά κέντρα. Όσο για το σύστημα με το τηλεκοντρόλ έκανα την σκέψη, πως ένα τέτοιο σύστημα πώς δεν το πήραν χαμπάρι τα μπουζουκομάγαζα μας.
Εκεί κι αν δεν θα έπιανε τόπο. Σηκώνεις το χέρι και μέχρι να έλθει ο σερβιτόρος για να δώσεις παραγγελία σου πιάνεται το χέρι. Όταν δε ξυπνήσει ο σερβιτόρος για την παραγγελία εσύ ήδη έχεις φύγει, για να μην πω και άλλος τόσος κόσμος.
Με τέτοια σύγχρονα συστήματα και με πολλά άλλα πώς να μην δουλέψει η εν λόγω καφετέρια που μαθαίνω ότι μαζεύει κόσμο απ΄ όλες τις περιοχές της πόλης. Η δε καθαριότητα με άριστα το 10 τις δίνω 50 με τα πλακάκια να καθρεφτίζουν, τα τραπέζια , οι καρέκλες, πολυθρόνες να λάμπουν από καθαριότητα, και με το σβέλτο ευγενικό προσωπικό.
Καμιά σχέση με τις γνωστές καφετέριες της πόλης. Λίγο παραπέρα οι γονείς να κάθονται σε άλλα κέντρα ειδικά διαμορφωμένα για παιδιά και γονείς. Το σπουδαίο είναι ότι είτε ψωνίσεις στα καταστήματα τους, είτε απολαμβάνεις τον καφέ, τον μεζέ κ.λ.π ο πελάτης παντού νοιώθει βασιλιάς, μια και πληρώνει για να υπάρχουν.
Αυτό οι έμποροι της περιοχής το κατάλαβαν πολύ καλά, στις φιρμάτες περιοχές και καφετέριες στην πόλη όμως δεν θέλουν να το καταλάβουν και επιμένουν στην σκληρή αρπαχτή, όπου ο καφές κοντεύει να φτάσει και τα 7 Ευρώ.
Έτσι λοιπόν αργά ή γρήγορα βλέπω να γίνουν πολλά σι΄ αυτές τις δύο συνοικίες τουλάχιστον, όπου και το πάρκινγκ ακόμα είναι άνετο, ανθρώπινο χωρίς το φόβο μήπως και ξηλώσουν τις πινακίδες, με τα τσουχτερά πρόστιμο του ΚΟΚ. Αναρωτιέμαι έπειτα απ΄ όλα αυτά τελικά ποιος έχει την χάρη και το όνομα επάξια, χωρίς να μειώνουν τις συνοικίες αυτές.
Μια βόλτα θα σας πείσει !!!!!!!!!
