Άκης Πάνου για Διονύση Σαββόπουλο

Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής

Τώρα που κόπασε η θλιβερή οχλαγωγία γύρω από τον τραγουδοποιό Διονύση Σαββόπουλοκαι την μεγάλη του… παράβαση – να πρωτοστατήσει σε μια απολύτως επιτυχημένη και αρκούντως απολαυστική συναυλία αλληλεγγύης – αποφάσισα να αποκαλύψω* τη γνώμη ενός άλλου μεγάλου… παραβάτη του Ελληνικού Τραγουδιού, του Άκη Πάνου, για τον Νιόνιο. Γράφω «αποφάσισα να αποκαλύψω», γιατί μέχρι σήμερα δίσταζα να δημοσιεύσω τη γνώμη του Άκη για τον Διονύση, θεωρώντας ότι ήταν διατυπωμένη με τρόπο που αδικούσε περισσότερο τον πρώτο παρά τον δεύτερο. Και ο πρώτος ήταν περισσότερο φίλος απ’ τον δεύτερο. Διαβάστε:..

«Τον Σαββόπουλο τον πρωτογνώρισα από το «Ντιρλαντά», που το διεκδικούσε ο Γκίνης. Ήταν το πρώτο του τραγούδι που άκουσα. Μετά, τον γνώρισα μια φορά που πήγα στα Δειλινά με τον Κώστα τον Παπαδόπουλο. Ο Κώστας πήγαινε να πάρει το μηχάνημά του που το είχε δανείσει στον Σαββόπουλο και όπως περάσαμε από δίπλα του μου μύρισε όπως μυρίζουν οι κατσίκες. Ήταν, τότε, πάρα πολύ ωραίο το συγκρότημα. Είχε το ύφος του, είχε την δική του ηθική∙ και λέω ότι ο Σαββόπουλος ήταν πάρα πολύ ωραίος μέχρι που ανακάλυψε το σαπούνι…. Μετά άκουσα το «Συνννεφούλα», μετά τον «Πειρατή», το «Άγγελος εξάγγελος»… Δεν ξέρω ποιος έχει κλέψει ποιον, δεν είναι κάτι ατόφιο όπως είναι ο Χατζιδάκις, ας φαίνεται για τέτοιο… Πάρα πολύ έξυπνος άνθρωπος, έχει τον δικό του τρόπο, την βγαίνει σαν επιστήμονας, σαν πνευματικός άνθρωπος (που είναι σε έναν βαθμό) αν και το παρακάνει μερικές φορές. Πάντως από τον καιρό που… πλύθηκε τον έχασα.Επί της ουσίας της… παραβατικής συναυλίας Σαββόπουλου και της κοινωνικής οχλαγωγίας γύρω της – και γύρω του, γράφτηκαν δεκάδες άθλια και ελάχιστα αξιοπρεπή κείμενα. Το καλύτερο ανάμεσα στα αξιοπρεπή γράφτηκε από τον δημοσιογράφο Δημήτρη Μανιάτη στα ΝΕΑ (διαβάστε το
*Όταν, μετά τον φόνο, ο Άκης Πάνου μεταφέρθηκε στις φυλακές Κομοτηνής, με πήρε στο τηλέφωνο. Νίκο θέλω να έρθεις να στα πω, θέλω να τα γράψεις εσύ, μου είπε. Συμφωνήσαμε, μάλιστα, να κάνει εκείνος τις ενέργειες για την άδεια από το υπουργείο Δικαιοσύνης, προκειμένου να μπω μέσα να πάρω τη συνέντευξη.Δεν πέρασαν παρά τέσσερις – πέντε ημέρες και έφτασε στην εφημερίδα η άδεια εισόδου μου στις φυλακές Κομοτηνής μαζί με ένα χειρόγραφο σημείωμα του υπουργού. Ήταν ο Βαγγέλης Γιαννόπουλος τότε: «Να δώσεις τους χαιρετισμούς μου στον Άκη Πάνου»… Μιλούσαμε δύο ολόκληρες μέρες, ο διευθυντής των φυλακών μας είχε παραχωρήσει το γραφείο του, γέμισα έξι – επτά κασέτες των 90 λεπτών: η συνέντευξη για τον φόνο με τα πριν και τα μετά, μια συνοπτική βιογραφία,πολλές λεπτομέρειες για τις σχέσεις του με τις εταιρίες δίσκων και κριτικές αξιολογήσεις σπουδαίων δημιουργών του ελληνικού τραγουδιού και ορισμένων εκ’ των τραγουδιστών που συνεργάστηκε… Μέρος αυτού του “υλικού” δημοσιεύτηκε σε μια σειρά συνεντεύξεων στο ΕΘΝΟΣ και στο ΕΘΝΟΣ της Κυριακής. Ένα άλλο μέρος παραμένει ανέκδοτο. Απ’ αυτό, απέσπασα και δημοσίευσα τη γνώμη του Άκη Πάνου για τον Διονύση Σαββόπουλο που διαβάσατε.. restaro.

Νιόνιος   Οι μεγάλοι δημιουργοί παράγουν αντιθέσεις. Λογικό. Επίσης οι δημιουργοί ως ευαίσθητοι δέκτες και πομποί τις αναπαράγουν ή και επιδρούν σε αυτές. Η μεγάλη συναυλία του Σκάι στο Καλλιμάρμαρο δεν δομήθηκε πάνω σε μια αντίθεση. Δεν ήταν μια φορτισμένη πολιτικά συναυλία. Και αν δεν ήταν σε αυτήν ο Διονύσης Σαββόπουλος, πιθανώς δεν θα άνοιγε ένας τόσο σφοδρός διάλογος. Οπως είπαμε, όμως, οι μεγάλοι δημιουργοί παράγουν αντιθέσεις. Μοιραία και ο Σαββόπουλος. Ετσι έγινε και τώρα. Και παρότι για τρεις και ώρες ο μέγας τραγουδοποιός πρωταγωνίστησε στο ζεστό και κατάμεστο από κόσμο Καλλιμάρμαρο, δεν πολιτικολόγησε και δεν αναφέρθηκε ευθέως στη συγκυρία.