Ο προπονητής, ο οποίος ανακάλυψε τις συνομιλίες «Ελληνική τέρας» για να Νέο Demetrios Rhompotis
από Kelly Fanarioti
Σε λιγότερο από τέσσερα χρόνια Γιάννης Αντετοκούνμπο των Μιλγουόκι Μπακς του ΝΒΑ έχει κερδίσει όχι μόνο τη θέση του στην έντονα ανταγωνιστική παγκόσμια της αμερικανικής pro μπάσκετ, αλλά και πάρει τους οπαδούς του να προφέρει το όνομα-ένα γλωσσοδέτης του, ακόμη και για τα ελληνικά δεδομένα.
Ήταν, επίσης, ψήφισε μεταξύ των κορυφαίων πέντε παίκτες της Ανατολικής τμήματος στο All-Star Game.
Στην πορεία ο Γιάννης έφερε χαρά και υπερηφάνεια για την ταλαιπωρία που επλήγησαν Ελλάδα κάνοντας νέες και πολυάριθμους φίλους στις ΗΠΑ.
Στη ζωή πραγματικότητα Gianni είναι μια ιστορία Cinderella: αυτός είναι ο γιος μεταναστών από τη Νιγηρία που για χρόνια προσπάθησαν να επιβιώσουν εργασίας δουλειές του ποδαριού.Προσπάθησε να ταιριάζουν, αλλά βρήκε πραγματικά τη σωτηρία του στο διάσημο γήπεδο μπάσκετ στο Triton.
Η ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ
Η «Ελληνική Freak» του σήμερα που μπορεί να διεκδικήσει τη θέση του μία ημέρα μεταξύ τους μεγάλους NBA θα ήταν κατά πάσα πιθανότητα δεν είναι ένα αστέρι του NBA χωρίς Σπύρος Veliniatis. Αυτός είναι ο άνθρωπος που όχι μόνο πίστεψαν από την αρχή στο the17-year-old Γιάννη, αλλά έκανε τα πάντα για τον ίδιο και την οικογένειά του να πείσει για να πάρει το μπάσκετ στα σοβαρά.
«Όταν γνώρισα τον Γιάννη, που αγαπούσε το ποδόσφαιρο και ονειρεύεται μια καριέρα σε αυτό,» ο πρώην προπονητής του λέει σε συνέντευξή του στο ΝΕΟ. «Ήταν πολύ δύσκολο για μένα να αλλάξει το μυαλό του. Οι γονείς του δεν ήταν σε θέση να κατανοήσουν το αληθινό δώρο του παιδιού τους. Ήταν πολύ κακή: Είδα την αδυναμία τους να κάνουν τα προς το ζην και προσπάθησα να κάνω το καλύτερο γι ‘αυτούς και ο Γιάννης. Τους είπα ότι θα τους βρουν δουλειά, αν ο Γιάννης άρχισε να παίζει μπάσκετ.»
Αλλά ο Γιάννης δεν ήταν ενθουσιασμένος για την κατάρτιση από την πρώτη. Όπως παραδέχεται 48- year-old προπονητή του, Γιάννη συχνά παραλείπεται πρακτική για να βοηθήσει τους γονείς του. «Έτσι, μαζί με τον κ Λουκά Καρακούσης – Επιθεωρητή του Filathlitikos ομάδα-αποφασίσαμε να βοηθήσουμε την οικογένεια και έτσι ο Γιάννης θα μπορούσε να εκπαιδεύσει,» λέει ο προπονητής του.
Λουκάς συμφώνησε να τους δώσει 500 ευρώ το μήνα. «Ήμουν πολύ σίγουρος για τον Γιάννη και ήξερα ότι στο τέλος η“επένδυση”θα εξοφλήσει.Και θυμάμαι σε συνέντευξή του ο Γιάννης είπε ότι ήταν πλέον αφοσιωμένος στο μπάσκετ. Ότι όταν ήξερα ότι είχα κάνει το σωστό πράγμα.»
Μόνο ο ίδιος μπορεί να ήταν μόνος του: πολλοί άνθρωποι στην Filathlitikos δεν πιστεύουν στο ταλέντο του νεαρού παίκτη. «Δεν γνωρίζουν καν πώς να ντριμπλάρει τη μπάλα. Επίσης, δεν ήταν πολύ ψηλός: σε ηλικία 17 ετών ήταν μόλις 1,90. Αλλά κατά τα επόμενα χρόνια δεν είχε σταματήσει να αυξάνεται.»
Και αναπτύσσεται ως άτομο. Veliniatis λέει ότι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει η οικογένεια Antetokounmpo έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη λαμπρή ανάβαση του Γιάννη στον κόσμο του μπάσκετ. «Αυτή η οικογένεια είχε σοβαρά προβλήματα επιβίωσης και δεν έκανε τίποτα για να κερδίσουν ένα μισθό. Ο φόβος της ακραίας φτώχειας που ο Γιάννης είχε βιώσει ήταν το μεγαλύτερο κίνητρο «, λέει. «Λόγω του ότι άκουγε και εργάστηκε. Το μόνο που έκανε ήταν να εντοπίσει το ταλέντο και να του δώσει τις τεχνικές δεξιότητες. Πηγαίνοντας στο ΝΒΑ από τις φτωχότερες δρόμους της Αθήνας είναι ισοδύναμη με την αποστολή ενός άνδρα στον Άρη ή στο φεγγάρι.»
Και ο Γιάννης δεν έχει ξεχάσει τις ρίζες του, ακόμη και με NBA καλλιτεχνικό στερέωμα. «Ήταν κάτι σαν πατέρας για την οικογένειά του. Ο Γιάννης δεν ήταν ποτέ ένα παιδί. Ίσως τώρα μπορεί να απολαύσει τη ζωή λίγο περισσότερο.»
ΤΩΡΑ ΔΕΝ γνωστοποιεί ανά πάσα»
Veliniatis δεν έχει Internet στο σπίτι, έτσι πηγαίνει στο κοντινότερο Ίντερνετ καφέ για να δείτε τα παιχνίδια των Bucks Milwaukie και των χαρακτηριστικών της απόδοσης του Γιάννη.
«Είμαι πολύ χαρούμενος και πολύ περήφανος γι ‘αυτόν», λέει παλιό προπονητή του. «Ακόμη και πριν Γιάννης Γνώρισα κάποια πολύ ταλαντούχα παιδιά μεταναστών, αλλά η δοκιμασία ήταν πάρα πολύ και κάποιοι αυτοκτόνησαν ή πήρε σε φάρμακα. Έχοντας δει αυτό αποφάσισα να «θυσία» τον εαυτό μου για κάποιον σαν τον Γιάννη. Ειδικά για τρία χρόνια στην αρχή ήταν σαν το κολύμπι σε έναν ωκεανό: Είχα όχι μόνο για τον ίδιο και την οικογένειά του να πείσει, αλλά οι γονείς μου ήταν σοβαρά άρρωστος εκείνη την εποχή «.
Veliniatis λέει ότι τώρα χάσει την επαφή με τον Γιάννη και την οικογένειά του και την τελευταία φορά που μίλησε ήταν το περασμένο καλοκαίρι, όταν ο Γιάννης και ο αδελφός του Θανάσης ήρθε στην Ελλάδα. «Ο Γιάννης είχε να ασχοληθεί με τόσους πολλούς ανθρώπους. Είπε ότι θα μου τηλεφωνήσει, αλλά από τότε έχουμε χάσει την επαφή.»
Veliniatis λέει ο Γιάννης θα πρέπει να παραμείνει γειωμένη να αντέξει την πίεση του ΝΒΑ. «Αυτός σίγουρα έχει το μυαλό να κρατήσει την ισορροπία που χρειάζεται. Θα δούμε στην πορεία «, λέει.
Όσο για τις συγκρίσεις Αμερικανοί κάνουν μεταξύ Antetokounmpo και άλλους διεθνείς αστέρες του μπάσκετ, ο 48 ετών coacher πιστεύει ότι ο Γιάννης θα φτάσει ακόμη μεγαλύτερα ύψη από Lebron James των Καβαλίερς. «Η μόνη μου φόβος είναι το πώς θα διαχειριστεί τον εαυτό του έξω από το γήπεδο. Μέσα στο γήπεδο δεν φοβάμαι γι ‘αυτόν. την οικογένεια και τους φίλους του πρέπει να είναι το σύστημα υποστήριξης του και τη βάση του. Ο Γιάννης έχει τεράστιες δυνατότητες. Κάποτε ήταν Ωνάση (το νούμερο ένα Ελλήνων προσωπικοτήτων), τώρα είναι Antetokounmpo. Αυτός είναι ο νούμερο ένα των εξαγωγών της χώρας μας αυτή τη στιγμή,»ο προπονητής λέει, εξιστορεί ένα περιστατικό στην Copacabana«όταν κάποιοι Βραζιλιάνοι ακούσει ότι είμαι Έλληνας, ζήτησαν αμέσως για Antetokounmpo. Αυτό είναι καταπληκτικό.”
ΟΧΙ βοήθεια από το κράτος
Για να βοηθήσει άλλα παιδιά μεταναστών, Σπύρος Veliniatis διατηρεί τώρα σύνδεσης με 90 αγόρια και κορίτσια από την Αφρική, καθένας από τους οποίους προσπαθεί να βοηθήσει στη ζωή, καθώς και τον αθλητισμό.
άλλες ανακαλύψεις του περιλαμβάνουν Michael Afolanio -το πρώτο της Αφρικής ελληνικά, ο οποίος απηύθυνε επίσης το Ελληνικό Κοινοβούλιο? και Paul Jones, ένας αξιωματικός του ελληνικού στρατού, και πολλοί άλλοι.
«Αυτό είναι κάτι που κληρονόμησε από τη γερμανική μητέρα μου, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για το προσωπικό σε μία μεγάλη εταιρεία και την εποπτεία 5.000 εργαζόμενους. Συνήθιζε να με πάρει μαζί της από τότε που ήμουν παιδί και πραγματικά βοήθησε με τη ζωή μου, όπως φαίνεται»
Ο λόγος για τόσα πολλά χρόνια έχει επιλέξει να βοηθήσει την αφρικανική κοινότητα στην Ελλάδα είναι ότι είναι ακόμη πιο δύσκολο για αυτούς να αφομοιωθούν σε μια χώρα όπως η Ελλάδα. «Τα παιδιά μεταξύ των Βαλκανικών χωρών έχουν προδιάθεση να κατανοήσουν πώς λειτουργεί Ελλάδα, έτσι ώστε να μην χρειάζονται μεγάλη βοήθεια. Οι μετανάστες από αφρικανικές χώρες, ωστόσο, δεν μπορεί να αποκωδικοποιήσει την ελληνική κοινωνία στην οποία οικογένειά τους ζητώντας τους να ζήσουν.»
μόνο παράπονο του είναι ότι όλα αυτά τα χρόνια ο ίδιος είχε καμία στήριξη από την κυβέρνηση.«Υπάρχει πολύ ταλέντο εκεί έξω, αλλά παλεύω με τον εαυτό μου. Δεν υπάρχει καμία ανάγκη για το κράτος να βοηθήσει οικονομικά, αλλά θα μπορούσε να βοηθήσει με τη δημοσιότητα, όπως η προσφορά ένα βραβείο, για παράδειγμα.»
