Ανασκόπηση 2009 των καλλιτεχνικών δρώμενων
Το 2009 που μόλις διανύουμε, χαρακτηρίστηκε ως έτος κατά του λαϊκού τραγουδιού, το οποίο βάλλονταν ανελέητα από παντού. Πολεμήθηκε όσο ποτέ άλλοτε, από τους λάτρες της Pop, Rock, και άλλων ξενόφερτων τραγουδιών, πολύ καλών αντιγραφών.
Παρά ταύτα αρκετοί καλλιτέχνες καταξιώθηκαν και το έτος 2009, καθώς είχαν την πρωτιά στο Ελληνικό πεντάγραμμο. Γιατί τα νέα τους τραγούδια, αλλά και τα προγράμματα στα κέντρα διασκέδασης όπου εργάστηκαν, ήταν πολύ καλά, ποιοτικά, παρ΄ όλο που τα περισσότερα ραδιόφωνα της χώρας δεν πρόβαλαν τα τραγούδια τους.
Όμως στις πίστες είχαν και πάλι το πρώτο ρόλο.
Μεταξύ αυτών είναι οι καλλιτέχνες Βασίλης Καρράς, Γιάννης Πάριος, Σταμάτης Γονίδης, Ζαφείρης Μελάς, Δημήτρης Μητροπάνος, Θέμης Αδαμαντίδης, Πασχάλης Τερζής, Σπύρος Ρουμελιώτης, Χάρης Κωστόπουλος, Γιώργος Νταλάρας, Γλυκερία, Χάρις Αλεξίου, Δήμητρα Γαλάνη, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Πρωτοψάλτη και άλλοι, ήταν και είναι οι καλλιτέχνες που επέμεναν στο καλό λαϊκό τραγούδι, με το οποίο εμπλούτισαν το ρεπερτόριο τους, γεμίζοντας ασφυχτικά τα κέντρα από κόσμο, όλων των ηλικιών.
Από την νεότερη γενιά την πρωτιά είχαν ο Νίκος Βέρτης, Γιάννης Πλούταρχος, Πέγκυ Ζήνα Πάνος Καλίδης, Ν. Οικονομόπουλος, Πάνος Κιάμος, Νίκος Κουρκούλης, Δημήτρης Γιώτης, Χρήστος Κωσταράς, Χρήστος Χολίδης, Σπύρος Πανταζόπουλος, Θέλξη.
Τα δε σχήματα Pop – Rock και hip – hop τα περισσότερα γνώρισαν την απαξίωση του κοινού, μερικά δε πάτωσαν στην κυριολεξία, παρ΄ όλο που για πάρτη τους το 2009 έπαιξαν δυνατές διαφημίσεις, και είχαν ουσιαστική υποστήριξη από τα περισσότερα ραδιόφωνα της χώρας.
Έτσι βρήκαν στέγη για την μουσική τους ως επί το πλείστον σε Clubata – bar, σε χώρους πολύ μικρότερους από τα νυχτερινά κέντρα, και όμως δεν είχαν τον ανάλογο κόσμο, κάποιων η κίνηση ήταν μέτρια, άλλων ακόμα λιγότερη, και κάποιων άλλων μετά από μία εβδομάδα εμφανίσεων τους και με τις φιέστες των καναλιών, έκλεισαν νύχτα.
Τα σχήματα που συγκαταλέγονται στα παραπάνω είναι της Έλενας Παπαρίζου, του Σάκη Ρουβά, του Μιχάλη Χατζηγιάννη, με πολύ μέτρια κίνηση. Ο δε ροκάς Μύρωνας Στρατής έκλεισε νύχτα, όπως άλλωστε και τα Κόκκινα χαλιά, αλλά και το Νο 1 του X – Factor ο Λούκας, και βέβαια και πολλά άλλα συγκροτήματα.
Έτσι λοιπόν ο πόλεμος μεταξύ του λαϊκού τραγουδιού και του ξενόφερτου δεν τους βγήκε σε καλό. Μόνο ζημιά έκαναν στους καλλιτέχνες που είχαν μέτριες δυνατότητες, ωστόσο διαφημίστηκαν υπέρ το δέον, εκθέτοντας έτσι τον ίδιο τους τον εαυτό, κυρίως όμως το έργο τους, για το οποίο είχαν μεγάλη φιλοδοξία, κάνοντας λάθος χειρισμούς. Το “παν μέτρον άριστον” ισχύει για όλες τις δουλειές.
Οι πρωτοεμφανιζόμενοι καλλιτέχνες δεν πρέπει να παρασύρονται από τα κολακευτικά λόγια των παραμυθατζήδων στο χώρο των Μ.Μ.Ε, που δεν έχουν καμιά σχέση με το αντικείμενο της μουσικής , την διασκέδαση, άνθρωποι που ποτέ δεν έχουν κάνει καλλιτεχνικό ρεπορτάζ. Πάνω απ΄ όλα θα πρέπει να καταξιωθούν στα μάτια του κοινού, έτσι μόνο θα γεμίσουν και τους χώρους εργασίας τους.
Όπως για παράδειγμα ο Βασίλης Καρράς ο οποίος 40 χρόνια στο χώρο ακόμα σπάει πόρτες, και παρ΄ όλο που τα περισσότερα ραδιόφωνα, δεν έχουν καν τις δισκογραφίες του, πόσο μάλλον να παίζουν και τραγούδια του.
Απεναντίας τον βάφτισαν με το παρατσούκλι “Σκύλο”. Κι όμως αυτός ο καλλιτέχνης – “Σκύλος”, τόσα χρόνια στο πάλκο δίνει δουλειά και χαρά σε χιλιάδες κόσμο.
Από πλευράς δισκογραφικών εταιρειών παρατηρείται το φαινόμενο με τους αείμνηστους καλλιτέχνες, να εξακολουθούν εν έτη 2010 να έχουν την πρωτιά στις πωλήσεις των δίσκων. Κακώς που δεν απονέμεται έστω και μετά θάνατον πλατίνα. Θα έπαιρναν μέχρι τώρα δεκάδες πλατίνες,
Δεν είναι τυχαίο πως ούτε διαφημίσεις χρειάστηκαν από τις δισκογραφικές εταιρείες για να πουλήσουν στην κυριολεξία και χωρίς διαφήμιση. Έτσι πήρε τα επάνω του ο έντυπος τύπος με τις προσφορές των CD καλλιτεχνών. Μια έξυπνη κίνηση η οποία καλό, αλλά περισσότερο κακό δημιούργησε στα δισκοπωλεία, όπου η κίνηση έπεσε κατακόρυφα. (πληροφορίες αναφέρουν ότι και το Μετρόπολις στην Θεσσαλονίκη ετοιμάζεται να κλείσει).
Βέβαια οι αμοιβές από τα πνευματικά δικαιώματα των θανόντων καλλιτεχνών πήγαιναν στα συγγενικά τους πρόσωπα, ποσά που δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητα, με τέτοιες πωλήσεις. Οι δε καλλιτέχνες εν ζωή απολαμβάνουν και τα πνευματικά δικαιώματα των δισκογραφιών τους, αλλά και τα μεγάλα μεροκάματα στα κέντρα που εργάζονται, άσχετα αν το αξίζουν, ή όχι.
Σε ότι αφορά το Ελληνικό πεντάγραμμο, χαρακτηρίζεται κυρίως για τις πολύ κακές δισκογραφικές παραγωγές των τελευταίων χρόνων, καμία ποιότητα σε στίχο, μουσική, η δε ζωντανή ενορχήστρωση αντικαταστάθηκε απο έτοιμους μουσικούς ήχους του υπολογιστή . Τα δε εξώφυλλα των CD θυμίζουν φτηνοδουλιές, τόσο που δεν έλκυουν τον αγοραστή .
Θέλω να πιστεύω πως για την ανασκόπηση του 2009 οι καλλιτέχνες θα μετρήσουν τα υπέρ και τα κατά , έτσι ώστε το 2010 που φαντάζει πολύ δύσκολο, να διορθώσουν τα όποια λάθη τους , αλλά κυρίως να στηρίξουν το Ελληνικό πεντάγραμμο το οποίο τους εξασφαλίζει ένα αξιοπρεπές μεροκάματο.
Καλή χρονιά !!!!!!!
